Στις 11 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού.

Τα παιδιά όλου του κόσμου, θα έπρεπε να γιορτάζουν. Αλλά δεν γιορτάζουν. Ακούνε μόνο μεγάλα λόγια από "σωτήρες". Τα παιδιά όλου του κόσμου θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα.

Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα.

Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται "έξυπνοι" καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο.

Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία; Την παιδική πορνεία; Την παιδική βία που βιώνουν παιδιά ακόμα και μέσα στην κούνια τους; Την έλλειψη εκπαίδευσης; Την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση); Την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:

* Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.

* Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.

* Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.

* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.

* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.

* Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.

* Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.

* Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.

* Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.

* Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό.΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.

Όμως σπαταλάμε πολύτιμη ενέργεια στο να μετράμε τα λάθη.

 

Μήπως θα έπρεπε να την σπαταλάμε για την εύρεση λύσεων;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Ας γίνει αυτή η 11 Δεκεμβρίου μέρα έναρξης μιας μάχης που όλοι μπορούμε να δώσουμε και να κερδίσουμε!

Γιατί όλοι θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά και να καθρεπτίζεται μέσα τους η ψυχή μας.

Η ψυχή που θα έχουμε προσφέρει για να μπορούν όλα τα παιδικά μάτια να χαμογελούν!

Και κλείνω με κάτι που βρήκα κάποτε σε ένα κείμενο και το αντέγραψα.

Δεν έγραψα συγγραφέα, δεν έγραψα τίποτα, ενώ θα έπρεπε!

Ας με συγχωρήσει που το δανείζομαι για αυτήν εδώ τη μέρα, αλλά τον ευχαριστώ πολύ γιατί θα το θεωρήσω δώρο του σε όλα τα παιδιά του κόσμου!!

Σαν θέμα έχει τη φωνή όλων των παιδιών.

Όλων αυτών των παιδιών που μας μιλάνε αλλά εμείς δεν ακούμε. Γιατί έχουμε μάθει μόνο να μιλάμε. Μόνο να διατάζουμε.

Τι θα μας έλεγαν όμως αν σωπαίναμε και μπορούσαμε να τα ακούσουμε;

* Αν ζω μέσα στην κατανόηση, μαθαίνω να έχω υπομονή.
* Αν ζω μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνω να είμαι δίκαιος.
* Αν ζω μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνω να πιστεύω.
* Αν ζω μέσα στην κριτική, μαθαίνω να κατακρίνω.
* Αν ζω σε εχθρικό περιβάλλον, μαθαίνω να καυγαδίζω.
* Αν ζω μέσα στην ντροπή, μαθαίνω να αισθάνομαι ένοχος.
* Αν με δέχονται όπως είμαι, μαθαίνω να βρίσκω την αγάπη μέσα στον κόσμο.

Πηγές : UNICEF, UNESCO, ACTIONAID, junior.gr