Η τέχνη της Τερψιχόρης, ο χορός, έχει το Σάββατο 29 Απριλίου, την τιμητική του.

Ο Χορός είναι γιορτή της ζωής

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Χορού καθιερώθηκε από την Διεθνή Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

Κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, από το 1982 οπότε καθιερώθηκε από την Unesco ως Παγκόσμια Μέρα Χορού, οι χορευτές όλου του κόσμου γιορτάζουν.

Η 29η Απριλίου, επελέγη με αφορμή την γέννηση του Jean Georges Noverre (29 Απριλίου 1927), ενός σπουδαίου αναμορφωτή της τέχνης του χορού.

Χορός. Κίνηση. Ανάγκη του ανθρώπου να εκφραστεί, να λατρέψει, να γιορτάσει, από αρχαιοτάτων χρόνων. Η υπέρτατη τέχνη που μπορεί να συγκινήσει, να μιλήσει, να ψυχαγωγήσει, να θεραπεύσει.

Αισθανόμαστε, σκεφτόμαστε, εκφράζουμε τα συναισθήματά και τις σκέψεις μας μέσα από την κίνηση καθημερινά, το σώμα μας γίνεται ο καθρέφτης της ψυχής, εκτός από τα μάτια.

Αν κλείσεις την πόρτα του σπιτιού σου, μείνεις μόνος και βάλεις μουσική, θα κινηθείς. Θα χορέψεις, με όλο το σώμα ή μόνο με ένα μέλος, θα κρατήσεις τον ρυθμό. Άκομψα ίσως αλλά η κομψότητα στον χορό είναι ''δουλειά'' του επαγγελματία χορευτή.

«Tα συναισθήματα ζωντανεύουν και παίρνουν την μορφή των λέξεων. Αν οι λέξεις δεν αρκούν, μιλάμε με αναστεναγμούς. Αν οι αναστεναγμοί δεν αρκούν, τα τραγουδάμε. Αν το τραγούδι δεν είναι αρκετό, τότε ασυνείδητα τα χέρια μας τα χορεύουν και τα πόδια μας χτυπούν στον ρυθμό»

Με τις παραπάνω φράσεις, τις οποίες αντλεί από την εισαγωγή του "Βιβλίου των τραγουδιών", μιας ανθολογίας κινέζικων ποιημάτων που χρονολογούνται από τον 10ο ως τον 7ο αιώνα π.Χ, ο Lin Hwai-Min, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του χοροθεάτρου Cloud Gate της Ταϊβάν. Και συνεχίζει:

«Ο χορός είναι έκφραση δυνατή. Μιλάει στην γη και τον ουρανό. Μιλάει για τη χαρά μας, τους φόβους και τις επιθυμίες μας. Ο χορός μιλάει για το άπιαστο, παρόλα΄αυτά αποκαλύπτει την σκέψη ενός ανθρώπου και το ταμπεραμέντο και τον χαρακτήρα ενός λαού.

Οπως πολλοί πολιτισμοί στον κόσμο, οι ιθαγενείς της Ταϊβάν χορεύουν σε κύκλο. Οι πρόγονοί τους πίστευαν ότι τα κακά πνεύματα θα απομακρύνονταν από τον κύκλο. Κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου μοιράζονται την ζεστασιά ο ένας του άλλου και κινούνται με κοινούς παλμούς. Ο χορός φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Ο χορός πραγματοποιείται στο σημείο τομείς παραλλήλων. Οι κινήσεις εξαφανίζονται καθώς συμβαίνουν.

Ο χορός υπάρχει μόνο εκείνη την φευγαλέα στιγμή. Είναι πολύτιμος. Είναι μια μεταφορά της ίδιας της ζωής. Σε αυτή την ψηφιακή εποχή κινούμενες εικόνες μπορούν να πάρουν εκατομμύρια μορφές. Εχουν ενδιαφέρον. Αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ποτέ τον χορό γιατί οι εικόνες δεν αναπνέουν. Ο χορός είναι γιορτή της ζωής».

Απολαύστε την ζωή. Απολαύστε ένα κομμάτι : Roland Petit, Bolero.

Mioara Popescu Dance School.(πατήστε εικόνα)