Η ΑΝΟΙΞΗ

(Στον Αλέκο Αρδαβάνη).

Άνοιξη λέγεται όταν πιστεύεις.

Εγώ δεν μίλησα για λήθη
μίλησα μόνο για την αλήθεια
γιαυτό που είναι
και γίνεται επειδή εσύ
πήρες το θάρρος να θυμηθείς..

Για το άλφα στερητικό
που έρχεται δίπλα σου όταν πεινάς
όταν πονάς όταν κοιμάσαι
όταν πεθαίνεις καθώς πηγαίνεις
ξανά στο άλφα σου.

Που είναι λοιπόν τη λήθη;
Ξεχνάμε
ο,τι φοβόμαστε να θυμηθούμε.

Μου έγραψες πως έχω θυμό.
ο μορφασμός μου είναι το χέρι
που χάνω γράφοντας,

Εγώ αδελφέ δεν μίλησα για λήθη
μιλώ για τους ανθρώπους
που τους θυμάμαι και με θυμούνται
όταν έχω από καιρό ξεχαστεί.
Ούτε για νίκες μίλησα
ούτε σημαίες που κυματίζουν
ούτε νομίζω η Άνοιξη μας θυμάται.

Η Άνοιξη λέγεται Άνοιξη
και όχι πυκνό παιχνίδι της ύλης
το λουλούδι λουλούδι
και όχι κρύα ενέργεια
η μάνα μάνα
ας μην υπάρχει ίχνος της
τα παιδιά και δακρύζεις
το ξίφος, η πέννα
ο λύκος που πείνασε
ο αγώνας που χάθηκε έστω
η επανάσταση μέσα μας
και το θυμάρι αναπάντεχα
καθώς βαδίζεις ορθός
όπως συμβαίνει χιλιάδες χρόνια
πριν από εσένα.

Έτσι λοιπόν
για λίγο καιρό φωνάζω "Άνοιξη"
κι έρχεται δίπλα μου κάθε χρόνο την ίδια ώρα.
Λέω ακούραστα έρχεται
πάντα στην ώρα της
όσο υπάρχω και την θυμάμαι.

Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος - Συγγραφέας