«Μην κομπάζεις που επέζησες λουφάζοντας.
Ο θάνατος μυκτηρίζει αυτούς που δεν αντιστέκονται.
Τους μεταβάλλει σε ζωντανούς νεκρούς».
Ι. Ε.
Νίκος Καραβέλος
Δικηγόρος ? Συγγραφέας
Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Αλέξιος Τσίπρας κατηγορείται ότι πρόδωσε τις ιδέες του και με έργα αντίθετα απ? όσα διακήρυττε κατέστη χειρότερος των προκατόχων του. Αφού κατήγγειλε το πολιτικό ήθος και τη δειλία εκείνων, αφού τους κατηγόρησε, αυτός και το περιβάλλον του, αποδίδοντάς τους αυτά που τους άξιζαν, υποσχέθηκε στον λαό πολιτική αξιοπρέπεια, αντίσταση στην επίθεση, άρνηση υποταγής και ασίγαστο πόλεμο κατά των σκευωρών.
Και αιφνίδια, ενώ ο λαός είχε αποφανθεί με 62% υπέρ της αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας της χώρας, ο ίδιος μετατρέποντας το ΟΧΙ σε ναι, μετέβαλε την πολιτική του σε ένα κουβάρι από προφάσεις και ανοησίες. Και αφού υπέγραψε το χειρότερο μνημόνιο, άρχισε πλέον να διακηρύσσει και την ήττα του, ομοιάζοντας με εκείνο τον ανθρώπινο τύπο κερατωμένου συζύγου, τον «κερατά τρομπέτα» (cocutrompette), όπως προσφυώς και χαριτωμένα τον αποτύπωσε ο Φουκώ.
Είπε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας μιλώντας στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ :
«Είμαστε υπερήφανοι για τις επιλογές μας, καθώς επιλέξαμε να μην οδηγήσουμε τον λαό στον χορό του Ζαλόγγου και αποτρέψαμε την εκδοχή της μαζικής αυτοκτονίας που προετοίμαζαν οι πιο ακραίες συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης ? θα μπορούσαμε να επιλέξουμε να μη λερώσουμε τα δικά μας χέρια. Να υποκριθούμε ότι εκτός ευρωζώνης μπορούμε να εγγυηθούμε το ίδιο επίπεδο ζωής για τους πολλούς».
Ταύτα ειπών ο κ. Τσίπρας διαβεβαίωσε :
- Ότι ο «κρίσιμος κόμβος» είναι πλέον η «διαπραγμάτευση» για το χρέος (τα εισαγωγικά δικά μας).
- Ότι το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων δε δίνει μόνο δυνατότητα ιδιωτικοποιήσεων, αλλά ότι είναι και δήθεν αναπτυξιακό, καθώς το 50% των εσόδων πηγαίνει στην ανάπτυξη.
- Ότι ο ίδιος έφερε καλύτερο μνημόνιο από εκείνο που θα μπορούσε να φέρει ο Μεϊμαράκης ή ο Θεοδωράκης και μάλιστα φρικίασε ενώπιον του μνημονίου, το οποίο θα έφερνε ο Σαμαράς, αν κρατούσε την εξουσία.
- Ότι το ΟΧΙ ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή στον ίδιο) και όχι στους αυτοδιοριζόμενους εκπροσώπους του (ήτοι στον Λαφαζάνη κλπ).
- Ότι η συμφωνία με τους εταίρους ήταν «μια αναγκαία λύση, προκειμένου να διασφαλιστεί το βιοτικό επίπεδο του λαού, ειδικά των φτωχότερων στρωμάτων».
- Ότι οι ψηφοφόροι, τέλος, δεν πρέπει να επιτρέψουν στους οπαδούς της «αντιδραστικής παλινόρθωσης» να ακυρώσουν τα βήματα, που έχουν γίνει.
Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, όμως, έχει τη στοιχειώδη υποχρέωση να επισημάνει και να στηλιτεύσει τα ακόλουθα :
1) Ότι ο κ. Τσίπρας ψεύδεται και όταν ξεκινήσεις τα ψέματα, είναι αδύνατον να σταματήσεις. Κι όταν συνεχίζονται τα ψέματα, τότε προδιαγράφονται η ήττα και ο διασυρμός. «Κρίσιμος κόμβος» είναι πράγματι η διαπραγμάτευση για το χρέος. Όχι, όμως, η διαπραγμάτευση, όπως την εννοεί ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα, που τον περιβάλλει και τον οδηγεί στον εξευτελισμό. Μία διαπραγμάτευση είναι νοητή, η άρνηση πληρωμής του χρέους με τη ρητή δήλωση ότι ο λαός και η χώρα δεν χρωστούν τίποτα, αφού ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα αυτά δεν εισέρχεται στη χώρα και δε χρησιμοποιείται προς όφελος του λαού. Ταυτόχρονη προσφυγή ενώπιον των διεθνών Οργανισμών και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, καθώς κατά της χώρας ασκείται «πολεμική βία».
2) Ψεύδεται πάλι ο κ. Τσίπρας και το περιβάλλον του. Το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων είναι το εργαλείο, με το οποίο το σύνολο της δημόσιας περιουσίας του κράτους περνάει πλέον οριστικά στα χέρια των τοκογλύφων. Η αναφορά σε ποσοστό, το οποίο, υποτίθεται, θα πάει στην ανάπτυξη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά «το τυρί μπροστά στη φάκα».
3) Ψεύδεται ξανά ο κ. πρωθυπουργός, εκτός αν δεν έχει συνείδηση των λεγομένων. Δε διαφέρουν, άλλωστε, σε τίποτα τα μνημόνια των κ. κ. Παπανδρέου και Σαμαρά από το τρίτο, το δικό του, που ο ίδιος το μετέφερε στην πατρίδα μας ως φιάλη δηλητηρίου.
4) Ψεύδεται συνειδητά ο κ. Τσίπρας. Το ΟΧΙ δεν ανήκει ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε σε κανέναν αυτοδιοριζόμενο εκπρόσωπό του. Το ΟΧΙ αποτελεί ιερή ιδιοκτησία των Ελλήνων. Αποτέλεσμα για το οποίο ο λαός θα επαίρεται δικαίως και ο ίδιος θα ντρέπεται εσαεί. Ήταν ένα αποτέλεσμα απόλυτα φυσικό, πλην αναπάντεχο, απ? ότι φαίνεται, για τον κ. Τσίπρα και το περιβάλλον του, οι οποίοι περίμεναν μικρότερη διαφορά στη νίκη του ΟΧΙ για να μπορούν να δικαιολογήσουν τις κυβιστήσεις τους.
5) Ψεύδεται αμετροεπώς ο κ. Τσίπρας. Αν η συμφωνία με τους εταίρους είναι μια «αναγκαία λύση για να διασφαλισθεί το βιοτικό επίπεδο του λαού», τότε πώς δικαιολογείται ο εκβιασμός σε βάρος του ιδίου ; Αν εκβιάστηκε, εκβιάστηκε προκειμένου να αποδεχθεί μια συμφωνία που δε διασφαλίζει το βιοτικό επίπεδο του λαού και ειδικά των φτωχότερων στρωμάτων. Αυτό διδάσκει η κοινή λογική. Τα αντίθετα προκαλούν μόνο θυμηδία.
6) Ψεύδεται, τέλος, ως απαίδευτος, μάλλον, ο κ. Τσίπρας. Εδώ ο κ. πρώην πρωθυπουργός χρησιμοποιεί τη διατύπωση «αντιδραστική παλινόρθωση». Ως άλλος «Βοναπάρτης» ταυτίζει τη φυσική αντίδραση προς τις περί υποταγής επιλογές του με την παλινόρθωση των Βουρβώνων.
Πολύ δεν πάει ;
Έχει γίνει πλέον αντιληπτός ο τρόπος με τον οποίο ενήργησε ο κ. Τσίπρας. Πολλοί εξεπλάγησαν, βέβαια, από τη «μεταστροφή» του. Άλλοι, όμως, ήταν εξαρχής βέβαιοι για τον τρόπο που τη σχεδίασε. Είναι, άλλωστε, δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι έλαβε χώρα μια τόσο άμεση και αναπάντεχη πολιτική μεταστροφή σαν τη δική του.
Έγραφε ο Ιάσων Ευαγγέλου στο έργο του «Ψηφίδες ποίησης»:
«Σε καταλάβαμε καημένε!
Όλοι οι δειλοί κρατάνε την ασπίδα με το δεξί
(κι ύστερα λένε ότι είναι αριστερόχειρες ? )».
