Μια φορά και ένα καιρό υπήρχε ένας Δήμος.
Ο Δήμος αυτός εκτός των άλλων είχε και σχολεία. Μάλιστα πολλά σχολεία, Δημοτικά , Γυμνάσια , Λύκεια και άλλα άλλων επιπέδων και κατευθύνσεων.
Τα σχολεία στεγάζονταν σε κτίρια που υφίσταντο φθορές, από τη χρήση, από το χρόνο, από τη κακή τους κατασκευή, από κακοσυντήρηση, από κακομεταχείριση!
Αποφάσισε λοιπόν ο Δήμος να συντηρήσει τα κτίρια. Μάγκας όπως ήτανε βρήκε και χρήματα από το κράτος και με τις τέλειες συντονιστικές του ικανότητες προχώρησε στο Τιτάνιο έργο της συντήρησης.
Μην ξεχάσω να σας πω πως ο κ. Δήμαρχος του Δήμου του παραμυθιού μας, είχε εξειδικευτεί σε Τιτάνια έργα!
Χρηματα από το Κρατικό κορβανά, Διαγωνισμός, Διαφάνεια , εκτέλεση- υλοποίηση , παρακολούθηση παραλαβή πληρωμή. Λίγοι Δήμαρχοι μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο γιαυτό και οι Δημότες του Δήμου του Παραμυθιού μας ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι.
Ο καλύτερος χρόνος για τη συντήρηση ενός σχολείου είναι το καλοκαίρι που τα σχολεία είναι κλειστά άντε κάποιες έκτακτες εμφανίσεις προβλημάτων να εμφανιστούν στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και να αντιμετωπισθούν στις συνήθεις διακοπές Χριστουγέννων και Πάσχα.
Στο Δήμο του παραμυθιού μας, χρειάστηκαν έργα συντήρησης σε 16 κτίρια και όπως είναι φυσικό έγιναν 16 διαφορετικοί διαγωνισμοί.
Βέβαια θα μπορούσε να γίνει και ένας διαγωνισμός για όλα τα έργα. Έγινε όμως ένας. Δεν πειράζει!
Είναι πιο Δημοκρατικό γιατί θα έπαιρναν τη δουλειά περισσότεροι ανάδοχοι και σήμερα με τις αναδουλειές πρέπει να βλέπομε και τη πλευρά της διανομής της δουλειάς σε περισσότερους ανθρώπους. Τέλος πάντων, ξέχασα να σας πω, πως o Δήμαρχος ήταν Σοσιαλιστής που έγερνε λίγο και προς το νεοφιλελεύθερος και γιαυτό έκανε τόσους διαγωνισμούς.
Οι διαγωνισμοί προφανώς κρίθηκαν με βάση τις προδιαγραφές , τις τιμές αλλά και το χρόνο υλοποίησης του έργου. Αυτό σκέφτηκαν οι υπήκοοι του Δήμου, ιδιαίτερα όσοι στέλνανε παιδιά στα σχολεία. Κοινή λογική! Είδαν την Πινακίδα , διαβάσανε τις θριαμβευτικές ανακοινώσεις του Δήμου και νοιώσανε πως γυρίζοντας το φθινόπωρο θα μπουν σε συντηρημένα σχολεία.
Όμως όπως λέμε «ουδέν καλό αμιγές κακού» το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για άλλες αντιθετικές καταστάσεις όπως: Ουδέν λογικό αμιγές παραλόγου ή ουδέν αθώον αμιγές πονηρίας ή ουδέν νόμιμο αμιγές παρανόμου ή ουδέν ενδιαφέρον υπεράσπισης του Δημοσίου συμφέροντος αμιγές ιδιωτικού ενδιαφέροντος ή ουδέν ανιδιοτελές αμιγές ιδιοτέλειας ή ουδέν διαφανές αμιγές αδιαφάνειας!
Για να καταλάβομε το παραμύθι θα πρέπει να αναγνωρίσομε τα παραπάνω αντιθετικά νοήματα ως «δυνάμει» πιθανές καταστάσεις, που συνέβαιναν στο Δήμο του παραμυθιού μας και όχι μόνο.
Ξαναγυρίζομε λοιπόν στα έργα στα σχολεία. Ο Δήμος λοιπόν που προκήρυξε τους διαγωνισμούς για να φτιάξει το έργο έπρεπε να κρίνει τις προσφορές με βάση την τήρηση των προδιαγραφών, την τιμή, τον χρόνο και άλλα στοιχεία δευτερεύοντα μεν αλλά σημαντικά.
Στους διαγωνισμούς όμως έλαβε μέρος, ως είχε δικαίωμα και μια εταιρεία η οποία ο του θαύματος πήρε και τα 16 έργα.
Προφανώς ήταν η μεγαλύτερη, έδωσε χαμηλότερες τιμές και ως μεγάλη εταιρεία θα έφτιαχνε το έργο και σύμφωνα με τις προδιαγραφές αλλά και στο χρόνο που δεν θα ενοχλούσε τη λειτουργία των Σχολείων.
Θα ήταν μεγάλη παράλειψη σε ένα τέτοιο διαγωνισμό η παράμετρος χρόνος να εκτιμηθεί ως αδιάφορος, ιδιαίτερα για ένα Δήμο που τα ηνία τα έχει ένα άγυπνος φρουρός του δημοσίου συμφέροντος. Η εταιρεία ξεκίνησε τα έργα αλλά ο ρυθμός υλοποίησης ήταν προσαρμοσμένος στις ανάγκες, τις δυνατότητες και τα συμφέροντα της εταιρείας.
Το συμφέρον , η ανάγκη του Δήμου ήταν να έχει τελειώσει το έργο μέσα στο Καλοκαίρι που δεν λειτουργούσαν τα σχολεία!
Το έργο όμως συνεχιζόταν και το φθινόπωρο που άνοιξαν τα σχολεία. Τα φρεσκοφτιαγμένα όμως δάπεδα δεν υπολογίστηκαν πως δεν άντεχαν το φορτίο των αυτοκινήτων που φέρανε τα βιβλία και καταστράφηκαν κάποιες αυλές. Τα έργα όμως έπρεπε να ολοκληρωθούν αλλά έπρεπε να μην είναι παιδιά στις Τάξεις! Τι εξυπηρετεί το συμφέρον του εργολάβου; Έτσι κάποια έργα καθυστερήσανε και πρέπει να γίνουν οπωσδήποτε ; Το σχολείο όμως Δουλεύει ! Τι να κάνομε; Ο Δήμαρχος του παραμυθιού μας πήρε απόφαση να εξυπηρετηθεί ο ιδιώτης εργολάβος και έκλεισε για μερικές μέρες το σχολείο. Χαράς ευαγγέλια και για τα παιδιά! Εδώ κολλάει και το ουδέν κακόν αμιγές καλού!
{Το παραμύθι έχει και συμπολίτευση και αντιπολίτευση\ και μηχανικούς , και πολλά άλλα!
Η συνέχεια όμως στο επόμενο)
Το Μάτι πίσω από την Πλάτη
14.11.2015
