Η άποψη του ιδρυτή  του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου για τη σοσιαλδημοκρατία.  «?..η σοσιαλδημοκρατία? στήριξε το μονοπωλιακό κεφάλαιο το μονοπωλιακό καπιταλισμό, στο δυτικό Ευρωπαϊκό χώρο.

 

Και είναι ουσιαστικά μεταρρυθμιστικός, ανανεωτικός, ευπρόσωπος καπιταλισμός. Έτσι ώστε να περάσει το μονοπωλιακό κεφάλαιο σε μια νέα φάση??..» ( Λόγος στην Αθήνα 19.1.1975)

 

  Στις 3.11.75 σε συνέντευξή του στα Νέα συνεχίζει «  Η σοσιαλδημοκρατία είναι καπιταλισμός με ευγενικό προσωπείο. Βασίζεται στις ίδιες σχέσεις παραγωγής, στο ίδιο σύστημα αξιών. Σκοπό δεν έχει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά την άμβλυνση των ταξικών διαφορών για τη διατήρηση του συστήματος για την εδραίωση του μονοπωλιακού και ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.

 

Γι αυτό οι περιθωριακές αλλαγές που προωθεί η σοσιαλδημοκρατία  είναι αλλαγές που αποσκοπούν στη συγκάλυψη των αντιθέσεων και των αδυναμιών του συστήματος?????.. και κάτι που δεν θα ?πρεπε  να ξεχάσουμε. Τα σοσιαλδημοκρατικά πειράματα είναι εφικτά στα ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ του καπιταλισμού όπου υπάρχουν δυνατότητες για «ευγενικά προσωπεία».

 

Σε εξαρτημένες περιφερειακές χώρες , όπως η Ελλάδα , τέτοια περιθώρια δεν υπάρχουν». και συνεχίζει «?..Το κράτος  σε ένα καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι μηχανισμός εξισορρόπησης των συμφερόντων των διαφόρων τάξεων και στρωμάτων, αλλά ο εκφραστής  των συμφερόντων της άρχουσας τάξης...».  Ανδρέας Παπανδρέου  εφημ. Τα Νέα  3.11.75

 

?Είναι απόλυτη η αντίθεσή μας προς την αισιόδοξη φιλελεύθερη σκέψη π.χ. ότι το κράτος αποτελεί  πάντοτε μια ουδέτερη οντότητα, η οποία εξυπηρετεί εξ ίσου όλους τους πολίτες . Όποιος πιστεύει αυτό, νομίζω ότι πρέπει να βγει από την πολιτική, όχι μόνο από το σοσιαλιστικό κίνημα. ?? Ανδρέας Παπανδρέου  Λόγος  στην Αθήνα  19.1.1975

 

 

g.baltas

Για την αντιγραφή: 

Γιώργος Μπαλτάς

29.9.2015

Προβλήθηκε 1308 φορές

Το διήγημα της Πέμπτης: ''Χωρίς στεφάνι'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ένα διήγημα που μπορεί να ταιριάζει με αυτό που αποκαλούμε «ατμόσφαιρα των ημερών», όμως θίγει ζητήματα της κοινωνίας μας διαχρονικά, κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που τα προσεγγίζει ο μεγάλος Παπαδιαμάντης…