Του Νίκου Μωραΐτη

 

Το «τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;» δεν είναι ερώτημα άνευ σημασίας. Το ίδιο και το «τι έκανες στη Χούντα, πατέρα;». Το τρίτο θεμελιώδες ηθικό ερώτημα της σύγχρονης Ελλάδας τέθηκε αυτά τα χρόνια. Και είναι το «τι έκανες στα Μνημόνια, αδερφέ;».

 

Δεν χρειάζεται να τριτώσει.

 

Δύο παραδείγματα είναι αρκετά.

 

Αρκετά για να καταλάβουν ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του πώς λειτουργεί αυτή τη στιγμή η κοινή γνώμη (και ο, εν πολλοίς, καθρέφτης της, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχει προλάβει να αλλοτριωθεί και να κόψει τον ομφάλιο λώρο που τη συνδέει με τους ψηφοφόρους της).

 

Η Παναρίτη χθες και ο Ταγματάρχης πριν από λίγες εβδομάδες είναι η πυξίδα που δείχνει τι θα πρέπει να αποφύγει το ανώτατο επιτελείο που διαμορφώνει τις κυβερνητικές αποφάσεις.

 

Βαθύς γνώστης των οικονομικών η κυρία Παναρίτη. Την έχω δει προεκλογικά σε πολιτικές συζητήσεις να αποστομώνει τους αντιπάλους της.

 

Αποτελεσματικότατος, στο πεδίο των πλεονασμάτων της ΕΡΤ, ο κύριος Ταγματάρχης. Εξαιρετικός μάνατζερ.

Αλλά αυτή τη στιγμή το παιχνίδι δεν παίζεται εκεί.

 

Πού παίζεται, θα μου πείτε.

Και εξηγούμαι αμέσως:

Υπάρχουν μερικές στιγμές για κάθε χώρα που είναι οριακές. Και σε αυτές κρίνεται κάθε πολίτης. Με ποιον πήγε και ποιον άφησε.

 

Το «τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;» δεν είναι ερώτημα άνευ σημασίας. Το αν ήσουν στην Κατοχή με αυτούς που αγωνίστηκαν ή με εκείνους που «τα βρήκαν» ήταν θεμελιώδες ζήτημα ηθικής τάξης σε αυτήν τη χώρα. Το ίδιο και το «τι έκανες στη Χούντα, πατέρα;». Ήσουν με αυτούς που συνεργάστηκαν ή με εκείνους που δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις;

 

Το τρίτο θεμελιώδες ηθικό ερώτημα της σύγχρονης Ελλάδας τέθηκε αυτά τα χρόνια. Και είναι το «τι έκανες στα Μνημόνια, αδερφέ;».

 

Υπερψήφισες; Συντάχθηκες; Στήριξες; Ή αντιτέθηκες από την πρώτη στιγμή. Αυτό είναι -και προβλέπω ότι θα είναι για αρκετά χρόνια- το βασικό ζήτημα αξιολόγησης ενός δημόσιου προσώπου. Δεν είναι διχαστικό. Είναι βαθιά ηθικό.

Καλή και άξια, λοιπόν, η κυρία Παναρίτη, αλλά ο κόσμος δεν ξεχνάει το «ναι» στο Μνημόνιο.

 

Καλός και άξιος, λοιπόν, ο κύριος Ταγματάρχης, αλλά το ερώτημα που του έθεσε η πρόεδρος της Βουλής «τι κάνατε για το μαύρο της ΕΡΤ κ. Ταγματάρχη;» είναι ισχύον. Όσο κι αν προσπαθούν οι «Αρβύλα» με τα πολλά λάμδα και την επιλεκτικά συντονισμένη προς την πολιτική γραμμή του καναλιού τους σάτιρα να το διακωμωδήσουν, μιλώντας για «πιστοποιητικό αριστερών φρονημάτων».

 

Καλώς ή κακώς, η κοινωνία ζητάει σήμερα ένα πιστοποιητικό. Όχι «αριστεροσύνης», αλλά συνείδησης. Πέρασε πολλά, είδε τη ζωή της να διαλύεται και δεν είναι διατεθειμένη να δεχτεί κανέναν στο κεφάλι της, όχι με απόφαση των δημοφιλών Τσίπρα, Παππά, Βαρουφάκη, αλλά ούτε του Θεού του ίδιου.

 

Το ερώτημα «τι έκανες στα Μνημόνια;» το θέτει η ίδια η κοινωνία σήμερα. Μια κοινωνία που έχει δείξει πολλές φορές στο παρελθόν κοντή μνήμη, αλλά που αυτή τη στιγμή έχει αποφασίσει να θυμάται.

 

Πηγή: altsantiri.gr