«Ακούστε, κύριε, εγώ τα λεφτά μου δεν τα δάνεισα για να τα πάρω. Εγώ τα δάνεισα για να τα παίρνω».

 

Το διάβασα στο βιβλίο «Χωρίς γραβάτα» του Νίκου Καραβέλου και αναφέρεται σε ένα διάλογο του ιδίου, ως Δικηγόρου, σε υπόθεση αποτροπής κατάσχεσης κατοικίας από τοκογλύφο.

 

(το διήγημα το διαβάζετε και εδώ)

 

Ο περί ου ο λόγος τοκογλύφος αισθανόμενος την ανάγκη δικαιολόγησης της σκληρότητάς του   αποκαλύπτει την πεμπτουσία του επαγγέλματός  του! Αυτή η πεμπτουσία περικλείεται στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που υπέγραψε και η Κυβέρνηση Τσίπρα!  «Ακούστε, κύριε, εγώ τα λεφτά μου δεν τα δάνεισα για να τα πάρω. Εγώ τα δάνεισα για να τα παίρνω».

 

Η Ελλάδα χρωστάει κάπου  600 με 700 δισεκατομμύρια. Το, εις τα μνημόνια περιλαμβανόμενο, χρέος είναι περίπου 400 δισεκατομμύρια. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες πλούσιοι έχουν , σε τράπεζες του εξωτερικού, 500-600 δισεκατομμύρια.

 

 Όλες οι χώρες του Κόσμου, το Παγκόσμιο χρέος ανέρχεται σε 300 με 400 τρισεκατομμύρια. Προσοχή τρισεκατομμύρια!! Για όλα τα παραπάνω ποσά κυκλοφορούν πολλές θεωρίες και αποτιμήσεις. Τυχόν διαφωνία για τα παραπάνω ποσά δεν αλλάζει τη γενική εικόνα.

 

 Εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε πως το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό αλλά παγκόσμιο και οφείλεται στο ρόλο των χρηματοπιστωτικών Αγορών στην δομή της παγκόσμιας  οικονομίας και κυρίως στον κεντρικό σχεδιασμό της παγκόσμιας οικονομίας.

 

Ο ρόλος αυτός είναι ακριβώς ο ρόλος του   τοκογλύφου , που διατύπωσε το απόφθεγμα του τίτλου του άρθρου.. Αν συνοδεύεται από μελέτες επιστημονικές  ή την υπογράφουν «οίκοι αξιολόγησης» ή ενδύονται την θεσμική ιδιότητα του Κράτους και άλλοι  «θεσμοί»  λίγη σημασία έχει.

 

Τα μνημόνια, φαίνονται,  να ρυθμίζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις  που θα διασφαλίζει πως, οι δανειστές, θα πάρουν τα χρήματά τους.

 

Στα μνημόνια και τις σχετικές δανειακές συμβάσεις που τα συνοδεύουν, το χρέος της χώρας είναι 400  δισεκατομμύρια και οι Έλληνες καλούνται να το αποπληρώσουν διαχειριζόμενοι, κατά το συμφέρον των δανειστών τους τοκογλύφων, τους  προϋπολογισμούς της χώρας για  τα επόμενα 32 χρόνια.

 

Το Εθνικό προϊόν τα επόμενα 32 χρόνια προβλέπεται  να ανέλθει σε 8 με 9 Τρισεκατομμύρια. Πόσο συμφέρον, των δανειστών, εμπεριέχεται σαυτή τη κατά το συμφέρον τους διαχείριση;  Και με το χρέος τι θα γίνει; Απλά θα μεγαλώσει, στο τέλος όμως των τριάντα δύο χρόνων δεν θα το χρωστάμε στα κράτη της  ΕΕ αλλά στις αγορές που εντωμεταξύ θα αρχίσουν να μας δανείζουν για να μετατρέψομε το χρέος μας από χρέος στα κράτη σε χρέος στις αγορές.

 

Είναι σαφές πως δεν θέλουν να «πάρουν τα λεφτά τους» αλλά «να μας τα παίρνουν»!

 

Είναι πασιφανές πως οι αγορές αποκλείεται  να δανείσουν την Ελλάδα τα χρήματα που χρειάζεται,  τα επόμενα τριάντα δύο (32) χρόνια,  προκειμένου να ξεχρεωθεί από  τα κράτη δανειστές. Πως λοιπόν θα αντιμετωπισθεί το πρόβλημα; 

 

Η λύση άρχισε να ακούγεται και από τα χείλη της «πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς». Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής σε  εβδομήντα (70) χρόνια. Νίκη και πιθανόν Αριστερή Νίκη θα πανηγυρίζομε! Δηλαδή θα συνεχίσομε να διαχειριζόμαστε κατά το συμφέρον των δανειστών μας το εθνικό μας προϊόν για τα επόμενα 70 χρόνια, ύψους  20 τρισεκατομμυρίων!

 

Και με το δάνειο τι θα γίνει; Το σημερινό δάνειο θα έχει εξοφληθεί. Όσο όμως εξοφλείται το σημερινό δάνειο τόσο θα μεγαλώνει το νέο Δάνειο προς τις αγορές. Συγκοινωνούντα δοχεία.  Τηρουμένων των σημερινών προϋποθέσεων, θα έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που κάθε σκέψη για Εθνική ανεξαρτησία θα έχει εκλείψει παντελώς, αν δεν έχει ήδη εκλείψει!

 

Να γιατί μας δανείζουν οι Αλληλέγγυοι  Εταίροι μας : Όχι για να  μας βοηθήσουν και  να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, αλλά για να τα παίρνουνε στο διηνεκές. Το κέρδος τους  από τη διαχείριση, κατά το συμφέρον τους, του Εθνικού μας πλούτου είναι σημαντικότερο από το ίδιο το χρέος.

  

Και με τα χρήματα των πλούσιων Ελλήνων στο εξωτερικό τι θα γίνεται; Θα παραμένουν στο εξωτερικό προς τόνωση του Εθνικού φρονήματος των κατεχόντων!    

 

 

Γιώργος Μπαλτάς

7.9.2015