Η «συνεύρεση» ως όρος, είναι κοινός στην ιατρική, τη νομική ορολογία, την ηθική, αλλά και στην κοινή γλώσσα, εκφράζοντας την ερωτική πράξη είτε αυτή γίνεται κοινή συναινέσει, είτε με εξαναγκασμό (βιασμός), είτε επί πληρωμή (πληρωμένος έρωτας, προσφορά υπηρεσιών από εκδιδόμενη σε οίκο ανοχής, bordel στα γαλλικά).
Όταν ο τίτλος «Συνεταιριστική Συνεύρεση», αντιστοιχεί σε συνδικαλιστική παράταξη που οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί της συμμετέχουν στο Δ.Σ. προμηθευτικού συνεταιρισμού, μπορεί να περιμένει κανείς ότι σε αυτόν δεν θα γίνεται της?Πόπης;
Έτσι ακριβώς. Αυτό γίνεται στον Προμηθευτικό Συνεταιρισμό Υπαλλήλων της ΔΕΗ.
Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης, πληρώνουν κάθε μήνα 6 ευρώ έκαστος, υπέρ του Συνεταιρισμού. Η διοίκηση της ΔΕΗ, στο πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων φανταζόμαστε, προσφέρει στους εργαζόμενους δωροεπιταγές που υποχρεωτικά θα πρέπει να εξαργυρωθούν στα καταστήματα του Συνεταιρισμού. Όμως, ο συνεταιρισμός «μπαίνει μέσα», χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά του, και όπως καταγγέλλουν επωνύμως συνδικαλιστές μη προσκείμενοι στο σύστημα Φωτόπουλου (το οποίο υπερβαίνει ιδεολογικές οριοθετήσεις) λειτουργεί όχι υπέρ των χαρατσωμένων μελών του, αλλά υπέρ των υπαλλήλων του, της διοίκησής του και γενικότερα της «παρέας».
Σύμφωνα με καταγγελία του σωματείου Σπάρτακος (εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στις μονάδες παραγωγής και είναι το αντίπαλο δέος στο σύστημα Φωτόπουλου), φέτος τις γιορτές, δέχτηκε δεκάδες διαμαρτυρίες για την «απίστευτα ελάχιστη ποικιλία των προϊόντων τα οποία και τιμώνται με υπερβολικά μεγάλα ποσά ενώ οι περιπτώσεις έλλειψης εξυπηρέτησης έρχονται να προστεθούν και να συμπληρώσουν την βεβαρημένη και αρνητική εικόνα».
Περιττεύει να επισημάνουμε, ότι τα κάποια εκατομμύρια που εισρέουν στο συνεταιρισμό, διαχειρίζονται «απόμαχοι» συνδικαλιστές, που αφού επί χρόνια κόπιασαν για τα δίκαια των εργαζομένων, τώρα περνούν τον καιρό τους μοιράζοντας δουλειές και σε εταιρείες πρώην συνδικαλιστών (ασχέτως παράταξης).
Μετά τη ΓΕΝΟΠ, μήπως είναι καιρός να ξεσκονίσει τα κιτάπια του Προμηθευτικού Συνεταιρισμού Υπαλλήλων ΔΕΗ ο Λέανδρος Ρακιτζής;
Ένα παλιό άρθρο, αλλά χωρίς απάντηση...
