Βολεύτηκα στη θέση τη μπροστινή,
άφησα τους άλλους πίσω σα να μην υπήρξαν ποτές.

Βολεύτηκα με τη πρώτη ανάσα
στη μπόχα του σάπιου μήλου,
που η μοχθηρή Εύα έδωκε στον άβουλο Αδάμ.

Βολεύτηκα μέσα σε φτερά αητού
ανήμπορα να πετάξουν από το βάρος της γύμνιας τους.

Βολεύτηκα κάτω από τον ίσκιο του ηγέτη,
που αποφάσιζε για με και κάθε τόσο
επέτρεπε με να υπάρχω έτσι στα ψέματα.

Βολεύτηκα στη ζηλευτή τεμπελιά της ανυπαρξίας μου,
πάνω σε μάρμαρα δούλων σκαλιστά, γερμένος.

Βολεύτηκα στο δήθεν, στο τάχατες,
ιδρώνοντας και τρέμοντας σύγκορμος,
μη φανώ σκελετωμένος, άσαρκος, άμυαλος.

Βολεύτηκα κάτω απ? τα σύγνεφα που έκρυβαν έναν ήλιο
νιό, άφθαρτο, δροσερό σα πελαγίσα αύρα.

Βολεύτηκα στη σκοτεινιά του τίποτα
που αφουγκράζεται μύριους ψιθύρους,
ακατάληπτους, απλά μονάχα ακουστούς.

Βολεύτηκα στο χτες ξεχνώντας τα τώρα
και αρνιόμενος να κάνω το παραμικρό για το αύριο,
βυθισμένος σε ξεθωριασμένες άπνοες ηδονές.

Βολεύτηκα στη κενή χαρά ανέραστων σχέσεων
απαλλαγμένων απ? των ερώτων τα άγια αίματα.

Βολεύτηκα στο τρισάθλιο σαρκίο μου
θρηνώντας γοερά την αδικοχαμένη μου νιότη,
βρίζοντας και περιδιαβαίνοντας τα μονοπάτια της λήθης.

Βολεύτηκα και απόθανα νέος, παρθένος, μικρός,
ανήκουστος,ανύπαρκτος, αθύμητος, αισχρός.

 

http://mellontisilioupolis.blogspot.gr/

 

Προβλήθηκε 921 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.