«Ξέρω τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω», μας έλεγε μικρός o Γιώργος μας .

«Θα γίνω Πλοίαρχος! Θα ταξιδεύω τα καράβια!»

Έτσι κι έγινε. Έδωσε Πανελλήνιες ο Γιώργος μας. Πέρασε με πολλές παραπάνω χιλιάδες μόρια στη σχολή Εμποροπλοιάρχων του Εμπορικού Ναυτικού.

(4 χρόνια μετά....)
Καμαρώνουμε τον Γιώργο μας, έναν Πλοίαρχο του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού! Υπήρξε ένας από τους λαμπρότερους σπουδαστές που έχουν περάσει από τη σχολή! Έχει επιδείξει έναν φοβερό ζήλο με ότι κι αν έχει καταπιαστεί στη σχολή, μα και στα ταξίδια του! Νιώθει πανέτοιμος να μπαρκάρει και να οργώσει τις θάλασσες!

Καλές θάλασσες Γιώργο!

 

Από χαμόγελο του παιδιού

 

Του αφιερώνουμε και εμείς ένα ποιήμα και τον ευχόμαστε όλα τα καλά στον δρόμο του...

Άξιον εστί (απόσπασμα)
Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα

Και είδα και θαύμασα

Και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς κατ' εικόνα και ομοίωσή μου:

Ίπποι πέτρινοι με τη χαίτη ορθή

και γαλήνιοι αμφορείς

και λοξές δελφινιών ράχες

η Ίος η Σίκινος η Σέριφος η Μήλος

«Κάθε λέξη κι από 'να χελιδόνι

για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος» είπε

Και πολλά τα λιόδεντρα

που να κρησάρουν στα χέρια τους το φως

κι ελαφρό ν' απλώνεται στον ύπνο σου

και πολλά τα τζιτζίκια

που να μην τα νιώθεις

όπως δε νιώθεις το σφυγμό στο χέρι σου

αλλά λίγο το νερό

για να το 'χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του

και το δέντρο μονάχο του

χωρίς κοπάδι

για να το κάνεις φίλο σου

και να γνωρίζεις τ' ακριβό του τ' όνομα φτενό στα πόδια σου το χώμα

για να μην έχεις πού ν' απλώσεις ρίζα

και να τραβάς του βάθους ολοένα

και πλατύς επάνου ο ουρανός

για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη.