Κάπου στο βάθος της χώρας οι αυτοκτονίες συνεχίζονται. Ησυχία, κοιμόμαστε...
Απόψεις
Τι θα γίνει ωρέ παλικάρια μΆ αυτόν τον Τσίπρα; Θα σταθεροποιηθεί επιτέλους σε μία μόνη μορφή και ουσία για να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε ή θα μεταλλάσσεται διαρκώς σαν ιός που τον κυνηγούν τα αντιβιοτικά; Αγωνιά κι αυτή η άτιμη η ιστορία πως θα τον μνημονεύσει κάποτε...
Με τον καιρό πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που υπερασπίστηκε για τελευταία φορά τη γιορτή. Όταν προσπαθείς να μετρήσεις τα χρόνια, τα χρόνια γίνονται αμέτρητα.
Την πρώτη χρονιά που το Πολυτεχνείο έγινε επίσημη γιορτή στα σχολεία μου σηκώθηκε η τρίχα και αντέδρασα. Όπως αντέδρασε και καθένας που είχε συνείδηση του σκυλέματος, της διαστρέβλωσης και της κρατικής γελοιοποίησης που επρόκειτο να γίνει σε μια εξέγερση δημοκρατική, αντιχουντική, φοιτητική, νεολαιϊστικη, υπερκομματική, ακαθοδήγητη.
Η πρόσφατη «συμφωνία» - ή όπως αλλιώς τη λένε τώρα τα μέρη, που συμμετείχαν στις σχετικές συζητήσεις – ανάμεσα στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, κατέδειξε για μία ακόμη φορά το κυνικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.
Διορίστηκε γενική γραμματέας Διαχείρισης Κοινοτικών και ¶λλων Πόρων του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Μερικοί παλιοί νεοδημοκράτες μου θυμίζουν τους δημοσίους υπαλλήλους όταν ακούνε για αξιολόγηση. Είναι όλοι τους υπέρ της αξιολόγησης γενικώς, αλλά διαφωνούν πάντα με οποιοδήποτε μοντέλο αξιολόγησης γίνει απόπειρα να εφαρμοστεί...
Τα συνθήματα στις πύλες του πολυτεχνείου ΕΞΩ οι ΗΠΑ, ΕΞΩ το ΝΑΤΟ επιχείρησαν πολλοί να τα σβήσουν κάνοντας λοβοτομή στην λαϊκή μνήμη.
Φοιτητής Θεολογίας, Δομέστιχου του Ιερού Ναού Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως.
Η κυρία Παπακώστα είναι κατά δήλωσή της δεξιά. Και η δεξιά δεν αστειεύεται με την αστυνομία και την ασφάλεια. Την έχει κορώνα της. Κατά συνέπεια, όταν η δεξιά υφυπουργός Ασφάλειας μάς λέει δήθεν αριστερές μπούρδες, κάτι δεν πάει καλά με τη δεξιά, με την κ Παπακώστα ή με τις αριστερές μπούρδες.
Είπα σήμερα να γράψω κάτι διαφορετικό. Καθότι η κρίση, η καθημερινή μιζέρια, τα οικονομικά στριμώγματα ανθρώπων και κράτους, η φαυλότητα της εξουσίας και η εξαχρείωση μέρους των πολιτών, μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε μια σημαντική παράμετρο της ποιότητας της ζωής μας.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2046 στις 8-11-2018
Στις 28 Αυγούστου του 2018 η Όλγα Γεροβασίλη αναλάμβανε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Την καλωσόριζε ανάρτηση του ηγέτη του Ρουβίκωνα Γιώργου Καλαϊτζίδη «Δες την λυπάσαι την Όλγα, ρε Αλέξη ;». Το νόημα της ανάρτησης σύντομα θα γινόταν σαφές.
Δεν είναι φάουλ του Μακρόν το ξέπλυμα του Πεταίν. Είναι πολιτική. Σχετίζεται με την περαιτέρω απίσχναση της αστικής δημοκρατίας καθώς και με την αναθεώρηση της Ιστορίας, έτσι ώστε η ακροδεξιά στροφή του συστήματος (και) με τη συνεπικουρία του ακροδεξιού αντισυστήματος, να βάλουν οριστικώς τους λαούς στη μέση...
Κοιλιόδουλος είναι το άτομο εκείνο που έχει παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα την προσωπική του ελευθερία στην τυραννική εξουσία της κοιλιάς του!
Ξαφνικά τα φώτα άναψαν στο Μέγαρο Μαξίμου και λίγη ώρα αργότερα, την Τρίτη το βράδυ, ανέβηκε τα σκαλοπάτια του γραφείου του πρωθυπουργού, ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος.
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: η πλειονότης των Ελλήνων είναι Ορθόδοξοι. Όχι Ελληνορθόδοξοι (άλλωστε για την πούρα Ορθοδοξία ο εθνικισμός είναι αίρεση), αλλά Ορθόδοξοι. (Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες υπάρχουν αλλού και αφορούν κυρίως αλλοεθνείς).
Έχουν περάσει τόσες ημέρες από τον φόνο του Κατσίφα και μόλις σήμερα παραδόθηκε η σωρός του στους οικείους του για να ταφεί. Η μητέρα του δήλωσε πως «ο Τσίπρας δεν έκανε τίποτα. Δεν μας βοήθησε πουθενά. Καθόλου. Δεν βρήκε να πει δύο λόγια».
«Μακεδονία ξακουστή» – να μην ξανακουστεί ζητούν οι παρΆ ημίν εθνομηδενιστές. «Μακεδονία ξακουστή» – να μην ξανακουστεί απαιτούν και οι εκ FYROM εθνικιστές.
Στη μνήμη του Κώστα Νικηφοράκη.
