Ο Μιχάλης έφυγε...
Ο επί σειρά ετών πρόεδρος της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας Ηλιούπολης, ο αιώνιος έφηβος, ο αιώνιος ΟΝΝΕΔίτης, η ψυχή της παράταξης στην Ηλιούπολη, που από μικρό παιδί έδωσε όλες του τις δυνάμεις για την αγαπημένη του Ν.Δ., ενώ βοηθούσε ανιδιοτελώς όποιον του ζητούσε τη βοήθεια.
Ποτέ δεν εισέπραξε όμως καμία ανταμοιβή, ως και τα παιδιά του ακόμη ο Γιάννης και η Άννα έφτιαξαν τη ζωή τους μόνα τους, με τις δυνάμεις τους, χωρίς καμία βοήθεια ενώ μπορούσαν να την έχουν.
Έμαθε όμως στα παιδιά του, μαζί με την αγαπημένη του Μέμα, να είναι καθαροί, έντιμοι, αξιοπρεπείς, πιστοί στις αρχές τους, πιστοί στις φιλίες, πιστοί και συνεπείς στους αγώνες.
Με τον Μιχάλη γνωριζόμασταν πάρα πολλά χρόνια και πάντα συμπλέαμε χωρίς να το πολύ σκεφτόμαστε, ώσπου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και εκεί το 2014 ξεκινήσαμε μαζί μια αυτοδιοικητική πορεία δημιουργώντας τη δημοτική παράταξη "Ηλιούπολη Πάμε Μπροστά" Ηλιούπολη Πάμε Μπροστά και που εκλέγεται πλέον για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Ηλιούπολης.
Ο Μιχάλης ξεχώρισε αμέσως στα δημοτικά συμβούλια.
Ξεχώρισε κυρίως για τον πολιτικό του λόγο, για την ορθολογιστική του σκέψη αλλά και για τη μαχητικότητα του για την αγαπημένη του Νέα Δημοκρατία και για την παράταξή μας.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σε όλο το Δημοτικό Συμβούλιο αναγνωριζόταν ο πολιτικός του λόγος και οι θέσεις του για το καλό των πολιτών και της Ηλιούπολης.
Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, ο φίλος μου, ο συνεργάτης, ο συναγωνιστής, ο συνοδοιπόρος με λίγα λόγια ο αδελφός που βρέθηκε δίπλα μου σε όλες τις ευχάριστες αλλά και τις δυσάρεστες & δύσκολες στιγμές της ζωής μου και της αυτοδιοικητικής πορείας μου, έδωσε την τελευταία μάχη της ζωής του, πολεμώντας με λεβεντία και αξιοπρέπεια έτσι όπως αυτός ήξερε.
Μιχάλη ήδη μου λείπεις, λείπει σε όλους μας, λείπεις στους δικούς μου, λείπεις στα παιδιά μου που θρηνούν λέγοντας μου ότι εμείς με τον Κύριο Μιχάλη μεγαλώσαμε, τον βλέπαμε κάθε μέρα στο γραφείο και να πηγαίνετε μαζί στις εκδηλώσεις εκτός όταν έπαιζε η αδυναμία του, η ομάδα, ο Παναθηναϊκός...
Αδυνατώ, αδυνατούμε να το πιστέψουμε....
Και πριν το τελευταίο αντίο Φίλε Μιχάλη, θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι έχεις κάνει για μένα και για την οικογένειά μου και θα θυμάμαι για πάντα τη τελευταία σου προτροπή πριν μας αποχαιρετήσεις λέγοντάς μου ότι κάνε αυτό που πιστεύεις ό,τι είναι σωστό και μη σταματάς, προχώρα... άλλωστε αυτό έκανες και εσύ στη ζωή σου.
Θερμά συλλυπητήρια σε όλη του την οικογένεια και εμείς θα είμαστε κοντά σας σε ότι μας χρειαστείτε.
Καλό ταξίδι καλέ μου φίλε, καλό ταξίδι αδερφέ μου
Τάσος Ευσταθίου
