12 εκατ. φτωχοί στη Γερμανία της "ανάπτυξης"...

Αρθρογραφία 20 Φεβρουαρίου 2015

Ιδού τα αποτελέσματα: 12 εκατ. φτωχοί στη Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε

Πολύ ανησυχητικές τάσεις καταγράφει το ετήσιο δελτίο του Ινστιτούτου Paritaetische Wohlfartsverband για τη φτώχεια στη Γερμανία. H μελέτη δείχνει άνοδο της φτώχειας, παρά το γεγονός ότι η γερμανική οικονομία αναπτύσσεται και η ανεργία βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.

«Ποτέ στο παρλθόν δεν είχαμε τόσο υψηλά επίπεδα φτώχειας και τόσο μεγάλες τοπικές διαφοροποιήσεις όσο σήμερα», είπε ο επικεφαλής του Ινστιτούτου, Ούλριχ Σνάιντερ, στην παρουσίαση της έρευνας στο Βερολίνο, όπως μεταδίδει το περιοδικό «Spiegel».

Το ποσοστό φτώχειας στη Γερμανία αυξήθηκε από 15% το 2012 σε 15,5% το 2013, έτος που αφορά η έρευνα. Συνολικά, ο αριθμός των φτωχών στη Γερμανία υπολογίζεται στα 12,5 εκατομμύρια.

Ελαφρώς χαμηλότερη από τον μέσο όρο αλλά με ιδιαίτερες αυξητικές τάσεις καταγράφεται η φτώχεια στις μεγάλες ηλικίες. «Αυτή η ηλικιακή ομάδα εμφανίζει από το 2006 τη μεγαλύτερη αύξηση στα επίπεδα φτώχειας», ανέφερε ο Σνάιντερ, ανεβαίνοντας με τέσσερις φορές υψηλότερους ρυθμούς απ? ό,τι η φτώχεια στον συνολικό πληθυσμό. Η παιδική φτώχεια παρουσιάζει επίσης αυξητικές τάσεις, φθάνοντας το 19,2%, δηλαδή αφορά σχεδόν ένα στα πέντε παιδιά.

Η έκθεση καθιστά σαφές ότι η αύξηση της φτώχειας σημειώνεται σε μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης. «Η αύξηση του πλούτου συνοδεύεται από όλο και μεγαλύτερη ανισότητα», αναφέρει η έκθεση. Πολλές θέσεις εργασίας στη Γερμανία προσφέρουν μισθούς πείνας, στοιχείο που εξηγεί τον λόγο που η πτώση της ανεργίας δεν μείωσε τη φτώχεια.

από: aftodioikisi.gr

Προβλήθηκε 1101 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.