Τα παιδιά από μικρή ηλικία αρχίζουν να μιμούνται τους ενήλικες. Η μίμηση, όμως, δεν περιορίζεται μόνο σε συμπεριφορές, αλλά και σε πιο σημαντικές συνήθειες όπως είναι η συμπεριφορά στο φαγητό και στις διατροφικές επιλογές.
Αναπαράγοντας εικόνες και συμπεριφορές των ενηλίκων, τα παιδιά τελικά διαμορφώνουν και τη δική τους συμπεριφορά.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ένα παιδί είναι πιο πιθανό να είναι υπέρβαρο αν έχει υπέρβαρους γονείς και ότι η σύσταση της διατροφής των παιδιών είναι παρόμοια με αυτή των γονέων.
Σύμφωνα με μελέτες ο ρόλος των γονέων συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στις διατροφικές συνήθειες των παιδιών. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά εμφανίζουν μικρότερη πιθανότητα για αυξημένο σωματικό βάρος, τρώνε πιο υγεινά, δοκιμάζουν «νέα» τρόφιμα , έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, κοινωνικοποιούνται.
Επομένως τι πρέπει να γνωρίζει ο γονέας:
• Αποτελεί πρότυπο μίμησης στοιχείο που υποδηλώνει ότι και ο ίδιος οφείλει να είναι σωματικά δραστήριος, να ακολουθεί μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή και να δίνει στο παιδί ένα εύρος τροφικών επιλογών ώστε να καλύψει τις αυξημένες διατροφικές του ανάγκες
• Να έχει κατά νου ότι η απαγόρευση και ο περιορισμός ορισμένων τροφίμων σχετίζεται με αύξηση του βάρους του παιδιού και υπερβολική πρόσληψη τροφής. Δυστυχώς, η πίεση που πολλοί γονείς εφαρμόζουν στην προσπάθειά τους να φάει το παιδί το επιθυμητό τρόφιμο, φαίνεται να συσχετίζεται τελικά με μειωμένη προτίμηση και κατανάλωση αυτού του τροφίμου
• Καλό θα ήταν τα τρόφιμα να μη χρησιμοποιούνται ως μέσο επιβράβευσης ή τιμωρίας γιατί τα παιδιά τα διακρίνουν σε καλά και κακά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση κατανάλωσης σε αυτά που ασκήθηκε πίεση ή την υπερκατανάλωση σε αυτά που χρησιμοποιήθηκαν ως ανταμοιβή (συνήθως είναι γλυκά και πρόχειρο φαγητό)
• Να ακολουθείται ένα σωστό διατροφικό πρόγραμμα στο σπίτι με περιορισμό στη κατανάλωση ζάχαρης και αλάτιου,με κατανάλωση όσπριων και λαδερών τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα, έχοντας ποικιλία στα φρούτα και τα λαχανικά(2-3 μερίδες φρούτων την ημέρα), με σωστό τρόπο μαγειρέματος αποφεύγοντας τα τηγανιτά και με έμφαση στη συχνότητα και τον τύπο των γευμάτων(πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό και φυσικά ενδιάμεσο σνακ)
• Πολλή σημαντική είναι επίσης η σωστή ενημέρωση για τη διατροφή των παιδίων καθώς και η συνεργασία με ειδικό (γιατρό ή διαιτολόγο) σε πιθανή ανάγκη εξειδικευμένης διατροφής
Μη ξεχνάτε το ρητό: «Είμαστε ότι τρώμε»
Αργυροπούλου Διονυσία Ν.
Διαιτολόγος
σελίδα στο facebook πατήστε εδώ
