Η πρ. αν. Υπουργός Οικονομικών και πρ. μέλος της Δημοτικής Κίνησης Άνω-Κάτω στο Καλαμάκι Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Φοβάμαι ότι στον Άλιμο, στο βωμό μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, θυσιάζεται η κοινή λογική και ταυτόχρονα η στοιχειώδης πολιτική ευπρέπεια.
Η ενέργεια του νέου (από το καλοκαίρι 2016) Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου να «καταγγείλει» στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση ως «αδικαιολογήτως απούσα για περισσότερες από τρεις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου» του Αλίμου την υποψήφια (στις τελευταίες δημοτικές εκλογές) Δήμαρχο Αλίμου και δημοτική σύμβουλο της Κίνησης Άνω-Κάτω στο Καλαμάκι, κυρία Ελένη Μπελιά, με αποτέλεσμα αυτή να κληθεί για απολογία από μεριάς της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, προσεγγίζει τη σφαίρα του απίστευτου.
Η ανακοίνωση που εξέδωσε, στη συνέχεια, η πλειοψηφούσα Δημοτική Παράταξη «Αγαπώ τον Άλιμο» αντί να διορθώσει, κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Γιατί τι να πει κανείς, όταν στην ανακοίνωση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι στο έγγραφο του προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου «με δική του πρωτοβουλία έκανε ξεχωριστά λόγο για τις απουσίες της κυρίας Μπελιά, αναφέροντας ότι πιθανόν οι απουσίες οφείλονταν σε λόγους υγείας, καθώς είχε διαδοθεί ότι η συγκεκριμένη Σύμβουλος ήταν ασθενής…
Επιπλέον η συγκεκριμένη Σύμβουλος δεν είχε αναφερθεί σε καμία συνεδρίαση δημοσίως ή προσωπικά στον Πρόεδρο για τ’ ότι αντιμετώπιζε σοβαρότατο πρόβλημα υγείας και επομένως δε μπορούσε να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα της ως Δημοτικής Συμβούλου».
Το θέμα δεν είναι απλώς ότι, ως γνωστόν, τα θεσμικά όργανα δε λειτουργούν με διαδόσεις και βεβαίως η κυρία Μπελιά είχε ενημερώσει την προηγούμενη Πρόεδρο του Δ.Σ., ως όφειλε, καθώς και τον ίδιο το Δήμαρχο Αλίμου, ότι θα υποβληθεί σε επέμβαση και πολύμηνες θεραπείες - από το 2015, πολλούς μήνες πριν αναλάβει καθήκοντα ο νέος Πρόεδρος του Δ.Σ. Ή ότι τελούσε σε επίσημη αναρρωτική άδεια από τα καθήκοντα της ως εκπαιδευτικός στο Δημόσιο.
Σημαντικότερο είναι ότι μόνο εντελώς υποκριτικά θα μπορούσε οποιοσδήποτε να ισχυριστεί, όπως συμβαίνει με την «διορθωτική» ανακοίνωση, ότι υπάρχει έστω και ένα μέλος του Δ.Σ. Αλίμου, από οποιαδήποτε δημοτική παράταξη, που να μην ξέρει για ποιο λόγο η επικεφαλής Δημοτικής Κίνησης απείχε από τα καθήκοντα της για κάποιους μήνες στο διάστημα 2015-2016.
Βεβαίως, τα πρόσωπα που έχουν εμπλακεί σε αυτή την απίθανη ιστορία ανήκουν σε αντίπαλες δημοτικές παρατάξεις.
Όταν κινδυνεύει η ζωή, ωστόσο, οποιουδήποτε πολιτικού αντιπάλου, είθισται – και σωστά – να τον διευκολύνουμε όσο μπορούμε ως στοιχειώδη στήριξη στη μάχη που δίνει ένας άνθρωπος για τη ζωή του.
Να μεσολαβούμε για την παραπομπή του, αντίθετα, σε απολογία για «αδικαιολόγητες απουσίες» δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει.
Κι αυτό, τελικά, είναι το σημαντικότερο.
Σε μια περίοδο ιδιαίτερης βαρβαρότητας, όταν η χώρα και οι ζωές των ανθρώπων συνεχίζουν να διαλύονται χάρη στις μνημονιακές πολιτικές, η επίδειξη μιας τέτοιας «θεσμικής» συμπεριφοράς παραπέμπει αβίαστα σ’ ένα ελάχιστα καλυμμένο αγριανθρωπισμό-γέννημα της σκοτεινής εποχής που άνοιξε το 2010: Της εποχής των μνημονίων.»
Αθήνα, 11.1.2017
