Αμέσως μετά την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου, οι Δυνάστες Δανειστές, χωρίς να αφήσουν να περάσει καν μια ημέρα, άρχισαν τις πιέσεις και τις υποδείξεις.
Tag: Στάθη
Ζόρια στο Κόκκινο 105,5 τρεις απολύσεις, μειώσεις μισθών (20%) και το μέλλον δυσοίωνο. Κάποιο στον ΣΥΡΙΖΑ, απʼ όταν ο Τσίπρας πήρε την κυβέρνηση και η Τρόικα διατήρησε την εξουσία, ήθελαν να κλείσουν τον σταθμό και να απαλλαγούν από την «Αυγή».
Πότε νίκησε ο πρώτος Μακεδόνας στους Ολυμπιακούς αγώνες; Και ποιος ήταν; Όχι βασιλιάς (και τʼ άλογά του), αλλά απλός πολίτης, ξωμάχος ή γαιοκτήμονας, όχι ποιος ξεγέλασε τον Ταράξιππο με τα άλογα του αφέντη του, αλλά ποιος πρώτος από τους Μακεδόνες νίκησε στον οπλίτη δρόμο ή το παγκράτιο;
Είναι γνωστό (ευρέως ή σχετικώς, δεν γνωρίζω πια) το ποίημα του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ «Αν».
Δεν παίζεται ο Κυριάκος, τουλάχιστον όταν ομιλεί στη Βουλή. Είναι, ο έρμος, σαν καντηλανάφτης που ο Τσίπρας του κλέβει την εκκλησία κι εκείνος ανάβει κεράκι στον Άγιο Φανούριο, να πιάσει τον κλέφτη ο Άγιος Γεράσιμος – βοήθειά μας!
Γίνονται πολλά, σήμερα θα μείνουμε μόνον σε ένα. Έχει περάσει ώς τώρα στα ψιλά, αλλά είναι χοντρό.
Όταν ο Αριστοτέλης άρχισε να παρατηρεί τις συνέπειες από την ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Αθήνα, έκανε δύο παρατηρήσεις, η μια… μαρξιστική και η δεύτερη δραματική.
Πάμε χαλαρά. Όπως σε μια μέρα σχόλης. Ή ανεργίας. Ή αναγκαστικής αεργίας. Όπως όταν μπαίνεις στον καφενέ για έναν καφέ ή στην καφετέρια για κάτι που σου πάει πιο πολύ –
Η αλήθεια είναι ότι το κλάμα λυτρώνει! Κάνεις την αμαρτία σου, ρίχνεις ένα κλάμα και ανακουφίζεσαι. Έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ!
Έλεγαν οι Λέλεγες κι έκαναν πως άκουγαν οι Κάρες. Στο θέμα της ονομασίας της Φυρομίας (και πολύ περισσότερο των Φυρομίων) παίζουμε εν ου παικτοίς. Μπορεί να βρεθεί μια «λύση», αλλά λύση δεν θα είναι.
Σύντροφοι, συγκινήθηκα! Διάβασα τη συνέντευξη της αριστερής συντρόφισσας Περιστέρας Μπαζιάνα (που έδωσε ως πολίτης) και είδα όλες μου τις αμαρτίες να περνούν μπροστά απʼ τα μάτια μου!
Ο ΣΥΡΙΖΑ (μετά την κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος) δεν είναι ό,τι χειρότερο συνέβη στην Ελλάδα. Το «χειρότερο» στη χώρα μας είχε ήδη συμβεί με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Ζούμε σε ζοφερούς καιρούς, όχι μόνον διότι οι τυραννίδες αγριεύουν αλλά και διότι η λογική εξαναγκάζεται στο «γιαχαραντάν,αδέρφια, ό, τι μου κάτσει λέω και τον λογαριασμό στον μπάρμπα με την κομμένη σύνταξη».
Αχάραγα λένε οι σκιές τα κάλαντα. Καθότι μόλις χαράξει θωρούν τον τόπο γύρω τους, κρανίου τόπο και τρομάζουν – τροχάδην απέρχονται τότε οι ίσκιοι και επιστρέφουν στη λήθη
Τέλος χρονιάς, απολογισμός έτους. Δασύτριχος απολογισμός. Η μια χρονιά μετά την άλλη πέφτει στη μαύρη τρύπα
Καλημέρα σας – και αντίο 2017! «Κάθε πέρσι και καλύτερα» έλεγαν οι παλιοί, παρότι στην εποχή τους το πάλευαν, αγωνίζονταν, ελπίζοντας πάντα σε μια καλύτερη μέρα.
Καλημέρα σας! Οι γιορτές συνεχίζονται, για άλλους με τη μελαγχολία τους, για άλλους σαν ένα «Άρλεκιν» με το οποίο κανείς ξεχνιέται και για άλλους σαν μια σκυλοκατάσταση με πίστες, πιάτα, σπάσʼ τα και λαμέ λαμπάκια.
Ωραία αγόρευε ο Τσίπρας στη Βουλή, και αφού καλά αγόρευσε, κατέβηκε απʼ το βήμα, πήγε παραδίπλα κι εκεί, εν κρυπτώ και τσίφτικα, σκάρωσε μια τροπολογία για «αυτεπάγγελτη δίωξη όσων παρεμποδίζουν την εκτέλεση πλειστηριασμών»!
Εν πρώτοις ο κ. Καμμένος δεν είναι ακροδεξιός. Ακροδεξιοί είναι ο κ. Γεωργιάδης, ο κ. Βορίδης ή ο κ. Τσακαλώτος (διότι ασκεί άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική, μάλιστα με τη θέρμη υποτελούς και τον ζήλο υπόδουλου).
«Η μεταμνημονιακή Ελλάδα θα έχει τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ» αγόρευε χθες στη Βουλή ο κ. Παππάς. Έχει απόλυτο δίκιο. Ήδη στην Ελλάδα το 30% των εργαζομένων λαμβάνει μισθό 600 ευρώ τον μήνα.
