Tag: Στάθη

Πες ότι δύο τύποι, ο Βραδύβλαξ και ο Κυρμάλακας, παρακολουθούν τα τεκταινόμενα από ένα καφενείο – έξω χιονίζει, μέσα καίει η σόμπα και πιο πολύ καίει η κόκκινη πιπεριά που μασουλάνε αργά και ηδονικά οι δυο τους.

Ένα και μόνον μέγεθος αρκεί για να καταδείξει των ψευδών το αληθές: Μπήκαμε στα Μνημόνια με το χρέος στο 120% του ΑΕΠ και ο Τσίπρας ευαγγελίζεται την έξοδο από τα Μνημόνια με το χρέος στο 180% του ΑΕΠ!

Ως φαίνεται ο Τσίπρας έως τις επόμενες εκλογές (αν είναι δυνατόν να κάνει τέτοιους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς ο κ. Καρανίκας) θα πορευθεί κινούμενος σε δύο επίπεδα : 1ον το success story και 2ον τους «φακέλους».

Μπορεί ο καιρός να έχει χαλάσει εδώ και οκτώ χρόνια, μπορεί να «έχει έρθει ο χειμώνας», μπορεί η χώρα να κατοικείται από εργαζόμενους των 350 ευρώ, ανέργους και αναλώσιμους συνταξιούχους, αλλά

Επί πολλά χρόνια τώρα, κάθε φορά που έρχεται η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, οι ακροδεξιοί ερίζουν με τους δημοκρατικούς αν το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς ή ο λαός. Ανοησίες! Το ΟΧΙ το είπε ο Τσίπρας.

Αρχαία πόλις ελληνίς, το νυν μεικτή με ελληνίζοντες αλλογενείς. Με λόγο βαρύνοντα στα πράγματα της Ανατολής. Δυνατή στα ναυτικά. Και, τρόπον τινά, αλαζών – ή έστω έχουσα εαυτήν περί πολλού!

Η κατάσταση στον Τύπο δεν είναι καθόλου καλή – αυτό είναι ένας κοινός τόπος στον οποίον συναντώμεθα όλοι, αλλά με διαφορετικές προθέσεις, διαφορετικά λάβαρα και διαφορετικές αρματωσιές.

«Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο» ολόλυζε απʼ τα ραδιοκύματα και την πρώιμη τηλεοπτική προπαγάνδα η Χούντα. «Κάθε πόλη και καζίνο, κάθε χωριό και κουλοχέρηδες» –

«Φονιάδες των λαών, τσαλαπετεινοί». Πρόκειται για μία γενναία (κάπως) προσπάθεια των 53+ του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τη realpolitik του Τσιπράκου. Επικροτώ.

1. Τι πήραν οι ΗΠΑ; Τη Σούδα και την αναβάθμισή της για τις δικές τους επιχειρησιακές ανάγκες. Επίσης το ενδεχόμενο δημιουργίας νέων βάσεων στη νότια Κρήτη ή στην Κάρπαθο ή στη Σκύρο και (οπωσδήποτε) στην Ανδραβίδα