Ακριβά μου διόδια....

Αρθρογραφία 13 Φεβρουαρίου 2014

Στο θέμα των διοδίων αναφέρεται η ένωση εργαζομένων καταναλωτών Ελλάδας - παράρτημα

Δράμας.

Όπως επισημαίνει:

"Οι αυξήσεις φωτιά στα διόδια υπέρ των «εθνικών» εργολάβων, έχουν δικαιολογημένα εξοργίσει όχι μόνο κατοίκους μικρών κοινωνιών, όπως του Ωροπού και των Μεγάρων, αλλά εξοργίζουν και αγανακτούν το σύνολο των καταναλωτών, οι οποίοι τολμούν τα ταξιδέψουν οδικώς στις εθνικές οδούς.

Οι αυξήσεις είναι ληστρικές και σε πολλές περιπτώσεις μη ανταποδοτικές, όπως στην περίπτωση των Τεμπών ή της Κορίνθου ? Πατρών. Οι οδηγοί καλούμαστε να χρυσοπληρώνουμε διελεύσεις στα διόδια, για δρόμους ? καρμανιόλα!

Το κράτος αφού επωμίστηκε και δαπάνησε δισεκατομμύρια που προέρχονταν από τους φόρους των πολιτών, κατασκεύασε τις προηγούμενες δεκαετίες τα μεγαλύτερα κομμάτια των δυο οδικών εθνικών αξόνων.

Στη συνέχεια παραχώρησε τους έτοιμους σε σημαντικό ποσοστό δρόμους στους μεγαλοεργαλάβους για να εισπράττουν χαράτσια στα διόδια για συντήρηση και ολοκλήρωση των οδών που ΘΑ φτιάξουν!

Οι αυξήσεις στα διόδια είναι επίσης ένα ζωντανό παράδειγμα για τις αυξήσεις που θα υπάρξουν σε βάρος των καταναλωτών, στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, νερού κλπ, όταν ιδιωτικοποιηθούν.

Τέλος, ας μη «σπάνε τα κεφάλια τους» οι τεχνοκράτες του ΟΑΣΑ και του Υπουργείου Ανάπτυξης για την ακρίβεια. Το κόστος μεταφοράς προϊόντων είναι ένας από τους παράγοντες έντασης της ακρίβειας και οι αυξήσεις στα διόδια θα μετακυληστούν για μια ακόμα φορά στις τσέπες των καταναλωτών.

Με άμεσο (διέλευση διοδίων) αλλά και με έμμεσο τρόπο (τιμές προϊόντων) οι καταναλωτές θα διπλοπληρώσουμε τις απαιτήσεις των «εθνικών» μας εργολάβων".

Προβλήθηκε 773 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.