Κύριε Δήμαρχε,

Στις 29/6, απευθύνατε, μέσω email, προσκλητήριο στους δημότες να ψηφίσουν ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα της Κυριακής.
Η κατάσταση είναι κρίσιμη, λέτε, και δεν πρέπει να μείνετε ουδέτερος μόνο και μόνο για να τα έχετε καλά με όλους.

 

Και αυτή την προτροπή την δικαιολογήσατε ως εξής:
Για να προασπίσουμε το βιοτικό μας επίπεδο.
Για να εξασφαλίσουμε την προστασία των συνόρων.
Για τα παιδιά μας που είναι το μέλλον.
Για την ενότητα του λαού.
Και γιατί η Ελλάδα είναι Ευρώπη.

 

? Ποιο βιοτικό επίπεδο να προασπίσουμε με το ΝΑΙ;
Τις αυτοκτονίες από απελπισία και απέραντη θλίψη των ανέργων, των οικονομικά κατεστραμμένων, των χωρίς μέλλον νέων;

Το ξεπάγιασμα μας και τον τραγικό απολογισμό από τους θανάτους των δυστυχισμένων, που γύρευαν να ζεσταθούν με αυτοσχέδιους τρόπους;

Τα εξευτελιστικά συσσίτια απανταχού της Ελλάδας,

Την άθλια κατάσταση στην Υγεία, που κρατιέται ακόμα στα πόδια της χάρη στις προσπάθειες του φιλότιμου νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού;

Το ψάξιμο στα σκουπίδια και από μικρά παιδιά ακόμα, που ευελπιστούν να εξασφαλίσουν από τους σκουπιδοτενεκέδες ο,τιδήποτε θα μπορούσε να τα κρατήσει όρθια;

Τη δραστική περικοπή των εισοδημάτων (μισθοί, κύριες συντάξεις, επικουρικές, 13ος 14ος μισθός, διπλή και τριπλή φορολογία, αυξημένος ΦΠΑ) όλων όσοι θεωρούνται τα συνήθη υποζύγια;


? Ποιο βιοτικό επίπεδο να προασπίσουμε με το ΝΑΙ;
Του ΣΕΒ , των εφοπλιστών που έχουν νόμιμη φοροδοτική ασυλία, των Τραπεζών που τους πληρώνουμε την ανακεφαλαιοποίηση δισεκατομμυρίων, και όλων των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών, εθνικών εργολάβων, μεγαλοκαναλαρχών και εκδοτών ( οι γνωστοί?άγνωστοι νταβατζήδες του Κώστα Καραμανλή), που αποκόμισαν κέρδη από αυτή την πεντάχρονη καταστροφή της χώρας και πρώτοι σιγοψιθύρισαν στο αυτί της ΤΡΟΪΚΑ για την περικοπή του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων; Αυτοί τώρα ηγούνται της εκστρατείας υπέρ του ΝΑΙ και τη χρηματοδοτούν για να συνεχίσουν απρόσκοπτα την κερδοφορία τους.

 

Μαζί τους είστε; Ή με εμάς

 

? Ποια προστασία των συνόρων να προασπίσουμε;
Μας προστάτεψαν ποτέ οι «σύμμαχοί» μας στις δύσκολες στιγμές (Κύπρος, Ίμια κ.λ.π)
Το μόνο που πρότειναν για τα σύνορά μας ήταν να «κυνηγούμε» τους μετανάστες, που προσπαθούν να μπουν στη χώρα, διωγμένοι από τα εδάφη τους λόγω των πολέμων.
Ίσως και να τους πυροβολούμε για να αποτρέψουμε τα κύματα της ανατολής να έρθουν στην πολιτισμένη Ευρώπη.


? Ποιο μέλλον των παιδιών μας να προασπίσουμε; Ποιο είναι αυτό το μέλλον που προωθείται από το ΝΑΙ;
Να τους στέλνουμε οικονομικούς μετανάστες στη Γερμανία και τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , για να βρίσκουν εκείνες, με τα δικά μας έξοδα, εξειδικευμένους επιστήμονες και τεχνικούς και να τους ξεζουμίζουν;
Όπως ξεζούμισε κι εμάς η ΕΕ, με τα δάνειά της, τις μίζες της, τις μεγάλες εταιρείες της και το ξεπάτωμα της παραγωγής μας εδώ και σαράντα χρόνια;
Να συντηρούμε τα παιδιά μας με τις συντάξεις μας, χωρίς δικό τους μέλλον;
Ή να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι θα γίνουν τα γκαρσόνια και οι δούλοι της ΕΕ, με μισθούς Βαλκανίων, Κίνας κ.λ.π. χωρίς οικονομική, εθνική ανεξαρτησία, παρίες στον τόπο τους, σε μια χώρα χωρίς μέλλον;


? Κι όσο για την ενότητα του λαού! Κοίτα ποιοι μιλάνε!
Τι έννοια δίνετε στη λέξη ενότητα οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ, που μας κουνάτε το σκιάχτρο του διχασμού; Σύμπλευση με αυτούς που εδώ και πέντε χρόνια βύθισαν τη χώρα στην άβυσσο και λεηλάτησαν τις ζωές μας; Σύμπλευση με τα δύο κόμματα εξουσίας των προηγούμενων χρόνων;
Σύμπλευση με αυτούς, που, ενώ μαλλιοτραβιόντουσαν τάχα όταν αλληλοδιαδέχονταν το ένα κόμμα το άλλο στην εξουσία, επί σαράντα χρόνια, τα βρήκαν και συμμάχησαν το 2010 για να μας επιβάλλουν τα μνημόνια και να μας απογυμνώσουν από ο,τιδήποτε είχαμε στάλα-στάλα μαζέψει (πολιτισμό , κοινωνικό κράτος, υποτυπώδη ευημερία? ένα σπιτάκι, λίγες διακοπές το καλοκαίρι ?ζεστασιά το χειμώνα?) και μας δίχασαν σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και φούντωσαν τις ακροδεξιές και αντιρατσιστικές διαθέσεις;
Με αυτούς που φρόντιζαν πάντα να έχουν δικό τους κομματικό «λάφυρο» την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ. Τη ΓΣΕΕ των εργοδοτών, που πάντα υπονόμευε τους αγώνες μας και σήμερα ψηφίζει ΝΑΙ στην εξαθλίωσή μας;

Μέχρι και οι πολιτικοί σκελετοί βγήκαν από τα ντουλάπια για να προπαγανδίσουν το Ναι, που οδηγεί, ας γελάσουμε, στην ΕΔΕΜ της Ευρώπης.


Μια τέτοια Ευρώπη, που μας έφερε ως εδώ, τη χαρίζουμε σε όποιον την υπερασπίζεται.


Και να σκεφτόταν κάποιος από εμάς, που δεν είχαμε και δεν έχουμε σχέση με την εξουσία, να ψηφίσει ΝΑΙ, από φόβο, θα πρέπει να το σκεφτεί καλά. Κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους πέρα από τη δική μας ευημερία, αυτοί που το προπαγανδίζουν.


Δεν μπορούμε να ευθυγραμμιστούμε με την επιλογή όλων όσοι είναι υπέρμαχοί του ΝΑΙ . Γιατί οι δικές τους επιλογές ήταν είναι και θα είναι πάντα κόντρα στο συμφέρον μας.


Γιατί δεν μας αξίζει η λιτότητα. Δεν μας αξίζουν τα σκληρά μέτρα. Εμείς δεν επωφεληθήκαμε από τα Δάνεια, δεν επωφεληθήκαμε από τις παροχές της ΕΕ. Αντίθετα μακροπρόθεσμα και μακροοικονομικά χάσαμε. Τα πληρώσαμε με ανεργία, με ανέχεια , με εξαθλίωση.


Γιατί εμείς δεν επενδύσαμε τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών μας Ταμείων στο χρηματιστήριο, σε επισφαλή ρέπος, σε δομημένα ομόλογα, σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου λίγο πριν γίνει το «κούρεμα» του PSI.


Γιατί πάντοτε πληρωνόμασταν πολύ λιγότερο από την απόδοση της δουλειάς μας, πληρώναμε φόρους, εισφορές για περίθαλψη και ασφαλιστικές εισφορές και με το παραπάνω και σχεδόν ποτέ πλήρως ανταποδοτικά.


Γιατί εμείς θέλουμε να τηρήσουμε το Σύνταγμα και να ζητήσουμε πίσω, σύμφωνα και με την πρόσφατη απόφαση του Σ.Τ. Ε., τα πέντε κλεμμένα χρόνια τη ζωής μας και ό,τι οι μνημονιακές κυβερνήσεις μας λεηλάτησαν.

 


Κύριε Δήμαρχε, εσείς που υπερψηφίζετε το ΝΑΙ, πείτε μας:
Δεκαέξι( 1991-2006) και Πέντε (2010-2015) χρόνια πώς φρόντισε η δημοτική σας παράταξη για την ευημερία των πολιτών που τώρα θέλετε να την προασπίσετε με ένα ΝΑΙ;


Για την καθαριότητα, καλύτερα ας μιλήσουν άλλοι, πιο ειδικοί και πιο πειστικά.
Για τη δέσμευση των οικοπέδων του Δημοσίου, που ποτέ δεν κάνατε, το ίδιο.
Για το ΚΥΤ και τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, δίπλα σε σχολεία βρεφονηπιακούς, στο κολυμβητήριο στα σπίτια, ας μιλήσουν άλλοι καλύτεροι γνώστες.
Για τις επικίνδυνες και εγκαταλειμμένες παιδικές χαρές , ας μιλήσουν οι γονείς που τις επισκευάζουν πρόχειρα.
Για την εκπαίδευση όμως είμαι ειδική και έχω αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο για να μάθω τι ακριβώς συμβαίνει, εννιά χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή μου. Τα σχολεία στην Ηλιούπολη είναι σήμερα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ποτέ. Λυπάμαι!!!


Η γενιά μου με τα λάθη και τις παλινωδίες της, με τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις της, τα προηγούμενα σαράντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, πάλεψε και κατοχύρωσε κάποιες κατακτήσεις κοινωνικού κράτους.. Δεν είχαμε βρεφονηπιακούς σταθμούς στη δεκαετία του ?70 και του ?80 για τα παιδιά μας. Τους καθιερώσαμε με τους δικούς μας αγώνες .

 

Δεν είχαμε υποχρεωτική προσχολική αγωγή και την πετύχαμε. Είχαμε τρομακτικές ελλείψεις στα σχολεία και πολυπληθή τμήματα μαθητών, παλιά και ακατάλληλα κτίρια, αναχρονιστικά προγράμματα, ελλείψεις εκπαιδευτικών.


Προσπαθήσαμε με αγώνες στους συλλόγους εκπαιδευτικών , στους συλλόγους γονέων και βελτιώθηκαν πάρα πολλές αδυναμίες.
Και σήμερα, με τις «Μεταρρυθμίσεις» όλων εσάς, που προασπίζετε το ΝΑΙ και με τη δική σας συναίνεση κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος οι δικές μας κατακτήσεις και βρισκόμαστε πάλι πολλά χρόνια πίσω


Τί κάνατε αυτά τα 16 και 5 χρόνια; Ούτε ένα νέο σχολικό κτίριο, πέραν των ήδη δρομολογημένων από την πριν από 25 χρόνια δημοτική αρχή του Δημήτρη Κιντή.


Κι όσο για τους βρεφονηπιακούς; Στατιστικά τα νήπια από 1 έως 5 χρόνων (τέσσερις ηλικιακές ομάδες), που μετέπειτα στην πρώτη Δημοτικού πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία είναι 2600 και καλύπτετε με το ζόρι 600 με 650 . Πού πήγαν οι εξαγγελίες για τον νέο σταθμό στην Αριστογείτονος; Το οικόπεδο το κάνατε δημοτικό πάρκινγκ. Και το καινούργιο κτίριο για νηπιαγωγείο; Πάει περίπατο κι αυτό; Και τα κοντέινερ αντί για αίθουσες διδασκαλίας; Θα τις εξαφανίσει η δική σας επιλογή του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα;

 

Ούτε οι επί 40 χρόνια κυβερνήσεις. Ούτε εσείς. Ούτε όσοι διετέλεσαν μέλη των δημοτικών παρατάξεων, που είχαν την εξουσία αυτά τα 25 χρόνια, μπορείτε να μας υποδεικνύετε και να μας προτρέπετε να ψηφίσουμε ΝΑΙ. Δεν έχετε το πολιτικό ανάστημα ( μήπως και το ηθικό;).


Στην τοπική αυτοδιοίκηση υπεραμυνθήκατε και υπηρετήσατε όλες τις αντιδραστικές επιταγές (Καποδίστριας, Καλλικράτης) που τελικά δίχασαν τη ζωή στην επαρχία .


Ακολουθήσατε φορομπηχτική πολιτική, καθόλου ανταποδοτική. Εγκαταλείψατε στην τύχη τους τα σχολικά κτίρια, πλην κάποιων εξαιρέσεων βιτρίνας. Αλλάξατε τη χρήση κάποιων σχολικών χώρων. Μήπως για εξυπηρέτηση κάποιων πελατειακών σχέσεων; Μήπως κάποιων άλλων άσχετων σκοπών; Ενώ είναι επιτακτική η ανάγκη να καλυφθούν σχολικές ανάγκες.


Σε αυτό το Δημοψήφισμα εμείς, οι απλοί πολίτες, που δεν έχουμε σχέση με την εξουσία, δεν θα ψηφίσουμε Ναι

 

Κάποτε τέλος πάντων πρέπει και τούτος ο λαός να ψηφίσει ταξικά, σύμφωνα με αυτό, που του υπαγορεύουν οι δικές του θεμιτές ανάγκες.

Ένα μεγάλο ΟΧΙ είναι η απάντησή μας σε όλα όσα υποστήκαμε από την ΕΕ και τους ντόπιους τοποτηρητές της.
Το χρωστάμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Έχουμε υποχρέωση να τους εξασφαλίσουμε ένα μέλλον καλύτερο από το δικό μας και όχι την αποπληρωμή, μέχρι το θάνατό τους, ενός χρέους, που ούτε αυτά ούτε εμείς δημιουργήσαμε.
Ένα ΟΧΙ είναι η απάντησή μας σε οποιαδήποτε μνημόνια, σε οποιαδήποτε λιτότητα.
Ένα ΟΧΙ στις αντισυνταγματικές περικοπές μισθών και συντάξεων, στην κατάργηση του κράτους πρόνοιας, ασφάλισης και υγείας, στην ανεργία στην εξαθλίωση.


Φτάνει πια.
Θέλουμε τη ζωή του εργαζόμενου λαού μας πίσω.


Τη δική μας ζωή.


Ηλιούπολη 2/7/2015


Θεοπίστη Πάντου

Μαθηματικός- Συν/χος Εκπ/κός

Προβλήθηκε 1146 φορές

Το διήγημα της Πέμπτης: ''Χωρίς στεφάνι'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ένα διήγημα που μπορεί να ταιριάζει με αυτό που αποκαλούμε «ατμόσφαιρα των ημερών», όμως θίγει ζητήματα της κοινωνίας μας διαχρονικά, κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που τα προσεγγίζει ο μεγάλος Παπαδιαμάντης…