Δράσεις για την Προσβασιμότητα κοινόχρηστων χώρων

Αρθρογραφία 24 Ιουνίου 2015

 

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Πλατεία Ηρώων ή Φλέμινγκ, Ηλιούπολη. Απόγευμα 18:30-21:00.


Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Πλατεία Ανεξαρτησίας, Αγία Μαρίνα, Ηλιούπολη. Απόγευμα 18:30-21:00.


Με φυλλάδια, πανό και κονκάρδες, θυμίζουμε και αναμοχλεύουμε το μεγάλο πρόβλημα της κατάληψης των κοινόχρηστων χώρων εις βάρος όσων οφείλουν να κινούνται υποχρεωτικά πάνω σ' αυτούς και δε μπορούν!

 

Δε μπορούν γιατί καταλαμβάνονται από αυτοκίνητα, μηχανές, τραπεζοκαθίσματα, περίπτερα...

 

Άλλοτε παράνομα και άλλοτε με άδεια της αρμόδιας Δημοτικής Αρχής....


Ζητάμε από όλους εμάς όταν:
παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας,
αδειοδοτούμε μία επιχείρηση,
απλώνουμε τα τραπεζοκαθίσματά μας σε πλατείες και πεζοδρόμια,
στήνουμε το περίπτερό μας
καθόμαστε σε τραπεζοκαθίσματα που έχουν απλωθεί σ' ένα κοινόχρηστο χώρο,


Nα θυμόμαστε οτι πρέπει πάντα να αφήνουμε, όλο το 24ωρο, μια ζώνη διέλευσης για τους πεζούς και τα εμποδιζόμενα άτομα, φάρδους τουλάχιστον 1,5 μέτρου.


Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε και να δρούμε σαν μέλη ενός κοινωνικού συνόλου, που για να ζει αρμονικά και ισότιμα οφείλουμε όλοι να φροντίζουμε γι αυτό, με τις ανάλογες συμπεριφορές.


Δεν είμαστε μόνοι, επηρεαζόμαστε από τις συνήθειες και πράξεις των άλλων, όπως και οι δικές μας επηρεάζουν το σύνολο.


Για να ζούμε σε "Πόλεις για όλους τους πολίτες",
Για να μην υπάρχουν πολίτες Α και Β κατηγορίας,
Για να μπορούμε να ζούμε, να κινούμαστε και να κυκλοφορούμε όλοι ανεμπόδιστα στους κοινόχρηστους χώρους των πόλεών μας,
Πρέπει Όλοι να φροντίζουμε γι αυτό, Πολιτεία και Πολίτες.

 

Ευαγγελία Δημητρίου
--
Κι.Π.Η.- Κίνηση Πολιτών Ηλιούπολης
Σκρα 10, 163 46 Ηλιούπολη
Τ.:2109730215-K.:6944683652
F.: 2118005508, 2109718162


 

Προβλήθηκε 794 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.