Όταν τα φώτα σβήσουν την στιγμή εκείνη που όλοι ησυχάζουν και τότε γυρνάνε στο μυαλό μας χιλιάδες σκέψεις για το αύριο??.

 

Άραγε υπάρχει αύριο ήρεμο ,ήσυχο, ανέμελο και πάνω απ όλα αισιόδοξο;

 

Όλοι κρύβουμε έναν ερασιτέχνη ηθοποιό μέσα μας που πάνω στην σκηνή δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό παίρνουμε το χειροκρότημα και μετά τι?

Άνθρωποι δίπλα μας ξεχασμένοι, οικογένειες εξαθλιωμένες και μεις ;

 

Χτίζουμε πολλούς τοίχους αλλά όχι  αρκετές γέφυρες.

 

Μαθητές στο χορό των καταλήψεων χωρίς να ξέρουν οι περισσότεροι τον λόγο.

 

Χωρίς ιδανικά, χωρίς ελπίδα ,χωρίς όνειρα?..

 

Σκέψεις είναι αυτές ενός γονιού, ενός ανθρώπου που ξεκινώντας το πρωί απ το σπίτι του βλέπει πρόσωπα?κουρασμένα, βλέματα χαμένα.

 

Κάθε άνθρωπος τελικά είναι περικυκλωμένος από μια γειτονιά εθελοντών κατασκόπων?

 

??.Και η λύση; 

Βρέθηκε!!!!!!!!!!!!!??.τσακωνόμαστε γραπτώς στο ?.facebook.

 

Όλα αυτά που θέλουμε να πούμε ; όλα αυτά που νοιώθουμε ; 

 

Καλό θα ήταν λοιπόν να διατηρήσουμε τα συμφέροντα που μας συνδέουν με την κοινωνία αλλά να καλλιεργήσουμε τα αισθήματα που μας χωρίζουν απ αυτήν!

 

Διότι υπάρχουν τρεις αρχές στην ανθρώπινη ύπαρξη: η αρχή της σκέψης, η αρχή της ομιλίας και η αρχή της πράξης.

Κάθε σύγκρουση ανάμεσα σε εμάς και τον συνάνθρωπο προέρχεται από το ότι ΔΕΝ λέω αυτό που εννοώ και ΔΕΝ κάνω αυτό που λέω!

 

Διότι?? Θεριά οι άνθρωποι, δεν μπορούν το ΦΩΣ να το σηκώσουν?..

Χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες θα σε σταυρώσουν

{Κώστας- Βάρναλης ποιητής}

 

Ευαγγελία Βοσινάκη-Διαμαντή.