Στο Σύλλογο Ιμβρίων ο Ιωακείμ Καμπουρόπουλος Διευθυντής του Γυμνασίου και Λυκείου στην Ίμβρο, μίλησε στην κάμερα της Διαδικτυακής Τηλεόρασης της Νέας Σμύρνης www.nstv.gr και στον Δημήτρη Πετρόπουλο, για την  πρόσφατη ιστορία της εκπαίδευσης στην Ίμβρο, την νέα μέρα που ξημερώνει μετά το άνοιγμα ελληνικού σχολείου αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό αυτό εγχείρημα.      

 

δείτε το εδώ                                                                  

 

«Μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης και την εξαίρεση του πληθυσμού της Ίμβρου και της Τενέδου από την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, τέθηκε εκπαιδευτικό ζήτημα» μας θύμισε ο Ι.Καμπουρόπουλος , εξηγώντας παράλληλα ότι μεταξύ του 1923 και περίπου του 1950 μπήκαν οι βάσεις κάποιας μειονοτικής παιδείας με φοβερές βέβαια δυσκολίες.

 

Στις αρχές της δεκαετίας του 50 «πραγματοποιείται μία σημαντική αναγέννηση με τον τότε Μητροπολίτη Μελίτων Χατζή να ηγείται με πολύ θετικό αποτέλεσμα για την εκπαίδευση στο νησί». Πρόσθεσε δε ότι τα σημερινά κτήρια που στεγάζονται τα σχολεία στην Ίμβρο οφείλουν την ύπαρξή του σε αυτή την προσπάθεια του τότε Μητροπολίτη, κατοίκων αλλά και βέβαια Ιμβρίων της διασποράς.         

                                                                                                                      

 

Φυσικά η επιδείνωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων την δεκαετία του 1960 διέκοψε άδοξα την εκπαιδευτική προσπάθεια, με την έναρξη «αφελληνισμού» των δύο νησιών όπως υπογράμμισε ο σημερινός Διευθυντής.

 

H Νέα Σμύρνη έκτοτε είναι γνωστό ότι φιλοξένησε πολλούς Ιμβρίους πράγμα για το οποίο ο Ι.Καμπουρόπουλος τους πολίτες αλλά και την εκάστοτε Δημοτική Αρχή. Κάπου εκεί επειδή και ο ίδιος ήταν τότε σε ηλικία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης μας μίλησε και για τις προσωπικές του παραστάσεις. «Κωνσταντινούπολη και μετά Ελλάδα με την σκέψη και την απόφαση πως δεν θα επιστρέψω ποτέ πια στην Ίμβρο» ήταν οι σκέψεις του ως μαθητής - φοιτητής τότε.                                                                                               

 

«Μετά το 2006 άρχισαν βέβαια δειλά κάποιες συζητήσεις και στην Κωνσταντινούπολη και στην Ιμβρο και φυσικά στο Σύλλογο Ιμβρίων Ελλάδας και την Ιμβριακή Ενωση Μακεδονίας/Θράκης» μας είπε και  με πρωτεργάτη και οραματιστή τον Ιμβριακής καταγωγής Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ,το φλέγων θέμα άρχισε όλο και περισσότερο να απασχολεί τους εμπλεκόμενους φορείς και να μπαίνει σε εφαρμογή.

 

«Το όραμά μας ήταν ρομαντικό και δέχθηκε μάλιστα ίσως δικαιολογημένα από κάποιους σκληρή κριτική» σχολίασε ο Διευθυντής των σχολείων περιγράφοντας έτσι τις πρώτες δυσκολίες του εγχειρήματος.                       

 

«Ο Πατριάρχης,  ο Λάκης Βίγκας -πρόεδρος του Εκπαιδευτικού και Μορφωτικού Συνδέσμου Ιμβρου με έδρα την Κωνσταντινούπολη-, ο Πάρης Ασανάκης Πρόεδρος του Συλλόγου Ιμβρίων και ο Παύλος Σταματίδης ?γραμματέας της Ιμβριακής Ενωσης Μακεδονίας Θράκης» ήταν οι πρωτεργάτες που έβαλαν σύμφωνα με τον Ι.Καμπουρόπουλο τα θεμέλια για να πάρει σάρκα και οστά επανέναρξη διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας στην Ιμβρο.                                                                                                                                                                       

 

Οι γείτονες χώρες στήριξαν την προσπάθεια μη αποτρέποντας την εφαρμογή αλλά φυσικά η Ελλάδα συμμετέχει στέλνοντας καθηγητικό προσωπικό αναλαμβάνοντας και το κόστος ενώ η Τουρκική κυβέρνηση έχει την Γεωγραφική και Εκπαιδευτική εποπτεία με την υψηλή τουρκική διπλωματία να είναι υπέρμαχος της προσπάθειας. Στο οικονομικό σκέλος του εγχειρήματος έγινε βέβαια αναφορά στους χορηγούς ιδιαίτερα στην Ι.Μονή Βατοπαιδίου η οποία στήριξε εφ άπαξ αλλά και ετήσια την προσπάθεια αλλά και στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής.          

                                                                                                                                          

«Σήμερα έχουμε στο Γυμνάσιο και το Λύκειο 15 μαθητές  και 5 στο Δημοτικό, αριθμοί πέραν της προσδοκίας μας» τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι όλοι είναι Ιμβριακής ή Τουρκικής καταγωγής.

 

Το χωριό φυσικά υπερδιπλασίασε τον πληθυσμό του λόγω προσέλευσης οικογενειών και καθηγητών ενώ γενικότερα αυξήθηκε και η όλη δραστηριότητα στο μέρος πράγμα που η εκεί κοινωνία φυσικά βλέπει με μεγάλη συμπάθεια.                                                                                                                                                                                    «Τα άμεσα οικονομικά ζητήματα -εκτός του καθηγητικού προσωπικού που επιβαρύνει το Ελληνικό και το Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας-  είναι τα καύσιμα, η συντήρηση των κτηρίων, η καθαριότητα , το υπόλοιπο προσωπικό, το κόστος μεταφοράς των μαθητών και άλλα , τα οποία απαιτούν οικονομική στήριξη έτσι ώστε η εκπαίδευση να γίνεται απρόσκοπτα και χωρίς διακοπές και εξωγενή προβλήματα» μας ενημέρωσε ο Ι.Καμπουρόπουλος δηλώνοντας βέβαια αισιόδοξος για την συνέχεια του εκπαιδευτικού προγράμματος του οποίου προΐσταται.                                                                                                                                                                       

 

«Το πλαίσιο συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών, το Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας με τις εγκυκλίους του αλλά και η καθημερινή επικοινωνία ?όπου αυτή χρειάζεται ? με τους εμπλεκόμενους εκπαιδευτικούς φορείς καθορίζουν το πλαίσιο λειτουργίας του Ελληνικού Μειονοτικού Σχολείου», εξήγησε ο Διευθυντής του Γυμνασίου και Λυκείου.

 

Τέλος ο Ιωακείμ Καμπουρόπουλος θεώρησε ότι το μέλλον θα δείξει αν η ύπαρξη Ελληνικής Εκπαίδευσης στην Ίμβρο θα αποτελέσει πόλο έλξης η και επιστροφής Ιμβριακού πληθυσμού στο νησί αν και τα μέχρι στιγμής δεδομένα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.                                                                                                                    

 

 Μέσω της συνέντευξης στο www.nstv.gr , ο Διευθυντής των σχολείων στο νησί προσκάλεσε τους απανταχού συμπατριώτες του να επισκεφτούν το νησί και τα σχολεία για να δουν από κοντά τον τόπο τους και τους ανθρώπους του.

 

Προβλήθηκε 973 φορές

Το διήγημα της Πέμπτης: ''Χωρίς στεφάνι'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ένα διήγημα που μπορεί να ταιριάζει με αυτό που αποκαλούμε «ατμόσφαιρα των ημερών», όμως θίγει ζητήματα της κοινωνίας μας διαχρονικά, κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που τα προσεγγίζει ο μεγάλος Παπαδιαμάντης…