Μητρ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού:Έκκληση για παιδικά γάλατα εβαπορέ, βρεφικές κρέμες, φρουτόκρεμες & παιδικές πάνες

Αρθρογραφία 21 Απριλίου 2015

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού:

Βοηθήστε μας να διαδοθεί το μήνυμα αυτό, ακόμα και εσείς οι ίδιοι να μην μπορείτε να βοηθήσετε, κάποιος που γνωρίζετε σίγουρα μπορεί!

Δυστυχώς λόγω της συνεχιζόμενης μεγάλης ζήτησης από τις οικογένειες που εξυπηρετούμε, κάνουμε έκκληση για παιδικά γάλατα εβαπορέ, βρεφικές κρέμες, φρουτόκρεμες και παιδικές πάνες (Νο. 3, 4 και 5). Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κάθε μήνα βοηθάμε περίπου 100 βρέφη και παιδιά (μέχρι 3 ετών) και ήδη έχουμε σημαντικές ελλείψεις με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες.

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού λειτουργεί, με την βοήθεια και στήριξη του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, από τον Δεκέμβριο του 2011 και μέχρι σήμερα, σε σχεδόν ½ χρόνια, έχει δεχτεί πάνω από 38,000 ιατρικές επισκέψεις, από όλη την Αττική (ακόμα και την επαρχία). Το ιατρείο μας λειτουργεί εξ ολοκλήρου με την βοήθεια που προσφέρει ο κόσμος και οι 250 εθελοντές του προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς. Θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση χρηματικές δωρεές, παρά μόνο σε είδος και υπηρεσίες, τις οποίες με την σειρά μας τις προσφέρουμε σε πολίτες που έχουν ανάγκη.

Οι άνθρωποι που ζητάνε την βοήθεια μας προέρχονται από τις πλέον ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και είναι ανασφάλιστοι ή/και άποροι ή/και άνεργοι ή/και χαμηλόμισθοι-χαμηλοσυνταξιούχοι.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-9631-950 στις ώρες λειτουργίας του ΜΚΙΕ

(ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00)

(ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00)

(ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)

 

Ημερομηνία έκκλησης 20/04/2015

Προβλήθηκε 733 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.