Σάλος από τις χρεώσεις σε νοσοκομεία και φάρμακα

Αρθρογραφία 03 Ιανουαρίου 2014

Σφοδρές αντιδράσεις μεταξύ γιατρών και φαρμακοποιών έχουν προκαλέσει οι νέες χρεώσεις εις βάρος των πολιτών προκειμένου να έχουν νοσοκομειακή φροντίδα και να παίρνουν φάρμακα. Με εγκύκλιο ορίστηκε εισιτήριο 25 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία και ένα ευρώ στα φαρμακεία για κάθε συνταγή.

Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας χαρακτηρίζει «καταστροφικό μέτρο» το εισιτήριο των 25 ευρώ στα νοσοκομεία. «Τίθεται εμφανώς σε αμφισβήτηση ο Δημόσιος και Κοινωνικός χαρακτήρας της Υγείας» αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ και προειδοποιεί με αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών επισημαίνει ότι η πλειονότητα των ασθενών, οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τα 25 ευρώ, εξωθείται «σε «αναγκαστική» αποφυγή της νοσηλείας, «αφού πλέον το αγαθό της υγείας και η δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη κοστίζει απαγορευτικά ακριβά».

Για το ένα ευρώ ανά συνταγή, ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, Κώστας Λουράντος, ανέφερε ότι δεν το εισπράττει ο φαρμακοποιός, ούτε πηγαίνει στην τσέπη του, αλλά ουσιαστικά μεταφέρεται στους ασφαλισμένους μέρος της επιβάρυνσης του κράτους.

Για νέα χαράτσια στην υγεία έκαναν λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, ενώ το ΠΑΣΟΚ σε ανακοίνωσή του εκφράζει την αντίθεσή του για το μέτρο αυτό και αναφέρει ότι είχε ζητήσει από τον υπουργό Υγείας «την επανεξέταση και μη εφαρμογή του μέτρου της επιβολής των 25 ευρώ για την εισαγωγή στα νοσοκομεία».

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες εκτιμούν ότι ο υπουργός Υγείας «ολοκληρώνει το καταστροφικό του έργο» στην υγεία επιβάλλοντας 25 ευρώ για νοσηλεία στα δημόσια νοσοκομεία.

Στο μεταξύ, μέχρι την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου, παρατείνεται η πανελλαδική απεργία των γιατρών του ΕΟΠΥΥ.

Προβλήθηκε 524 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.