φασιστική επίθεση σε προεκλογικό περίπτερο του ΚΚΕ στην Ηλιούπολη

Αρθρογραφία 30 Απριλίου 2014

Οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στην Ηλιούπολη καταγγέλλουμε στο λαό της πόλης την επίθεση που έκαναν οι φασίστες και οι άνθρωποι της νύχτας στο εκλογικό περίπτερο και τα πανό του Κόμματος, στην εργατογειτονιά της Αγίας Μαρίνας.

Είναι χαρακτηριστικό το μένος τους ενάντια στους κομμουνιστές. Βανδάλισαν αποκλειστικά το περίπτερο του ΚΚΕ και βρώμισαν τα πανό του με εμετικά συνθήματα. Δεν άγγιξαν κανενός άλλου κόμματος και συνδυασμού το εκλογικό υλικό.

Τους το κάνουμε άλλη μια φορά καθαρό. Δεν μας αγγίζουν οι βρωμιές τους, γιατί οι εργάτες, η φτωχογειτονιά, ξέρει ότι οι φασίστες είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και μπράβοι της νύχτας. Βγαίνουν μόνο τη νύχτα γιατί στο φως της μέρας θα πάρουν αγωνιστική απάντηση, όχι μόνο από τους κομμουνιστές, αλλά και από κάθε τίμιο και εργατικό άνθρωπο.

Ας τους πληροφορήσουμε! Σε λίγες μέρες φτάνει η 9η Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, μέρα που υψώθηκε η κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ, μέσα στη φωλιά των ναζιστών και του Χίτλερ.

Σαν απόγονοί τους να είναι σίγουροι ότι ούτε η νύχτα, που τους φυλάει, δεν θα τους προστατέψει. Θα τους χλευάσει ο λαός και θα είναι ντάλα μεσημέρι.

Οι κομμουνιστές δεν τρομοκρατούνται γιατί είναι βαθιές οι ρίζες τους στο λαό και το δίκιο του.

Χθες χτυπούσαν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, σήμερα σηκώνουν τα βρώμικα χέρια τους ενάντια στους κομμουνιστές.

Ο λαός θα τους βάλει εκεί που τους πρέπει, στα άχρηστα, μαζί με το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν.

Κ.Ο. Ηλιούπολης του ΚΚΕ

Προβλήθηκε 814 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.