του Νίκου Καραβέλου
Υπάρχουν πολιτικοί που αναδεικνύονται ανάμεσα σε ανθρώπους, και άλλοι που φυτρώνουν ανάμεσα στα λάχανα!
Σε ποια από τις δύο κατηγορίες ανήκει ο πρωθυπουργός μας και το ασκέρι του, δεν χρειάζεται φιλοσοφία.
Για να είμαστε δίκαιοι, να πούμε πως ο ίδιος έχει να επιδείξει λαμπρές σπουδές και πλούσιο βιογραφικό ( που είναι και της μόδας). Όπως έλεγε, όμως, ο σπουδαίος διανοητής Ιάσων Ευαγγέλου, (Γλώσσα και Παιδεία- δοκίμια) "ενίοτε χρειάζονται "λαμπρές" σπουδές για να παραμείνεις αμόρφωτος.
Τελικά είναι αμόρφωτος ή ακολουθεί πιστά "τάς εντολάς"; Το ένα δεν αναιρεί το άλλο! 11 του Μηνός Φεβρουαρίου του κορω(παρα)νοϊκού έτους 2021, ο καλόσπουδος ηγέτης μας, σέρνει από τα πόδια στη Βουλή ένα νομοσχέδιο για να το τυραννήσει σε νόμο. Δείχνει ικανός να κάνει νόμο, κάθε νομική καρικατούρα, που θα του ζητηθεί από την φίλη (του) Γερμανία.
Το άρθρο 8 του νεκροσχεδίου Μητσοτάκη, απλώνει στο άπειρο την αοριστία και νομική ασάφεια των (ευρωπαϊκής έμπνευσης ) σχετικών βαρέων άρθρων του Τρομονόμου και βάζει "επιτέλους" χέρι και στην Τέχνη! Απαγορεύεται τα έργα της Τέχνης και του Πνεύματος να περιέχουν" υποκίνηση σε βία ή μίσος και δημόσια πρόκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα". Σώπα!
Ούτε ο Σόλων ή ο Λυκούργος ή ο Ζάλευκος ή ο Βιντσάιντ μπροστά στον Μητσοτάκη!
Για να απαντήσει κανείς, πρέπει να διανύσει μεγάλη έρημο, και δεν έχουμε ούτε χρόνο ούτε δυνάμεις για τέτοια γυμναστική.
Μπορούμε, όμως, να συμβάλουμε αλλιώς στην εμπέδωση του νόμου αυτού.
Προς τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, εγγυητή, όχι μόνον της νομιμότητας, αλλά, πλέον, και του "καθώς πρέπει" της Τέχνης και της Αισθητικής, (όπως γινόταν στα φασιστικά χρόνια τα οποία ,ως φαίνεται, ζηλέψαμε), προτείνουμε να ορίσει αμέσως ειδικό "Εισαγγελέα Κριτικής, Τέχνης,Λογοτεχνίας και Διαγραφής" για στίχους, εικόνες ή νότες, που υποκινούν βία , μίσος και τρομοκρατία. Μάλιστα δε ο εν λόγω δικαστικός λειτουργός να παρίσταται και στις παρουσιάσεις των νέων βιβλίων, προς ενέργεια της απαραίτητης προληπτικής λογοκρισίας.
Εγώ ο γράφων, θεωρώντας εξαιρετική την ιδέα του Πρωθυπουργού μας, και του νεκροσχεδίου του, και προς διευκόλυνση του έργου της Εισαγγελίας, υποβάλλω, για αρχή, προς λογοκρισία το ποίημα βίας και μίσους του τρομοκράτη ποιητή Κωστή Παλαμά, με τίτλο "Ο Γκρεμιστής", "για τα περαιτέρω" , όπως έλεγαν κάποτε στην γλυκόηχη γλώσσα των χαφιέδων.
Ιδού, παρακαλώ, το προς λογοκρισία Ποίημα:
"Ο ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ
(Στον Ίωνα Δραγούμη)
Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατ’ είμ’ εγώ κι ο χτίστης,
ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.
Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.
Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.
Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,
πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.
Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης·
του μακρεμένου αγναντευτής, κι ο κλέφτης κι ο απελάτης·
και με το καριοφίλι μου και με το απελατίκι
την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.
Κάλλιο φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι,
κάλλιο φουσκώστε, πόταμοι, και κάλλιο ανοίχτε, τάφοι,
και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε, αίμα,
παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.
Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ’ αγρίμια
ξανάρχεται. Καλώς να ’ρθεί. Γκρεμίζω την ασκήμια.
Είμ’ ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το ’χει
το δείλιασμα, κι όλο ρωτά και μήτε ναι, μήτε όχι
δεν του αποκρίνεται κανείς και πάει κι όλο προσμένει
το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει.
Μα το τσεκούρι μοναχά στο χέρι σαν κρατήσω,
και το τσεκούρι μου ψυχή μ’ ένα θυμό περίσσο.
Τάχα ποιος μάγος, ποιο στοιχειό τού δούλεψε τ’ ατσάλι
και νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,
και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν’ ανοίξω,
και μ’ ένα Ναι να τιναχτώ, μ’ ένα Όχι να βροντήξω;
Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας, όποιοι είστε·
γρικάω, βγαίνει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!
1907"
