Ιρανή ξύρισε το κεφάλι της για να βοηθήσει παιδιά με καρκίνο και να παρακάμψει τον αυστηρό νόμο της μαντίλας

Αρθρογραφία 21 Μαϊου 2016

Tην περασμένη εβδομάδα έγινε γνωστό πως στο Ιράν έγιναν οκτώ συλλήψεις μοντέλων στα πλαίσια της επιχείρησης περιορισμού όσων παραβιάζουν τον ισλαμικό νόμο. Μεταξύ των κατηγοριών ήταν φυσικά και το πως οι γυναίκες που συνελήφθησαν δεν φορούσαν μαντίλα και είχαν αφήσει τα μαλλιά τους ακάλυπτα σε κάποιες φωτογραφίες. Όσο και αν το Ιράν φλερτάρει με τη Δύση για οικονομικές συμφωνίες, ο σκληρός νόμος και οι αυστηρές διατάξεις του για τις γυναίκες, παραμένουν σε ισχύ και η πρόοδος είναι ελάχιστη.

Μια θαρραλέα γυναίκα έχει όμως γίνει σύμβολο του αγώνα κατά της μαντίλας μέσα από μια μόνο φωτογραφία που απεικονίζει το πώς ίσως βρήκε έναν τρόπο να παρακάμψει το νόμο και την ίδια ώρα να προσφέρει σε παιδιά που έχουν ανάγκη.

Αυτή η νεαρή γυναίκα ίσως λοιπόν καταφέρει να ξεφύγει από τον ισλαμικό νόμο με τον πιο ριζικό τρόπο: ξυρίζοντας το κεφάλι της. Όπως εξηγεί ήθελε να πουλήσει τα μαλλιά της για φιλανθρωπικό σκοπό, προκειμένου να βοηθήσει παιδιά που πάσχουν από καρκίνο να βοηθήσει τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Και δεδομένου ότι δεν έχει πια καμία τρίχα στο κεφάλι της τεχνικά είναι ανεπηρέαστη από τον αυστηρό νόμο.

"Όταν βγαίνω έξω σκέφτομαι ότι: Χωρίς μαλλιά, δεν υπάρχει ηθική αστυνομία! Και όσοι πάντα μου έλεγαν να κρύβω τα μαλλιά μου δεν έχουν πλέον κανένα λόγο να με σταματούν στο δρόμο." αναφέρει στο μήνυμά της.

Η πρωτοβουλία της δημοσιεύτηκε στο My Stealthy Freedom, μια δημοφιλής σελίδα στο Facebook αφιερωμένη στην αντίσταση των ιρανών γυναικών που αντιμετωπίζουν την υποχρεωτική χρήση της μαντίλας και το μήνυμά της ήταν γραμμένο στα αραβικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά.

Lifo.gr 

Προβλήθηκε 1202 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.