Της Δρ. Αλεξάνδρας Γωγούση

Είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος άνθρωπος. Και δόξα τω Θεώ, αυτή η στάση ζωής, μου έβγαινε σε καλό μέχρι τώρα. Όμως, πλέον, όπου και να κοιτάξω αντικρίζω μελαγχολία. Τί μελαγχολία; Απελπισία θα έλεγα. Κι έτσι δεν μπορώ πλέον να είμαι αισιόδοξη σε μια χώρα απελπισμένων ανθρώπων…
«Σωτηρία δεν υπάρχει». Το motto όλων των Ελλήνων.

«Περιμένουμε τον θάνατο» λένε...

« Ή ένα θαύμα»! συμπληρώνω εγώ… Για να εισπράξω τα οργισμένα βλέμματα όλων…
Κάθε ημέρα που περνάει σκύβουμε περισσότερο το κεφάλι.

Δεχόμαστε τα πάντα.
Ποιοι; Εμείς. Οι Έλληνες… Η ελληνική φυλή…

Η ελληνική φυλή, που, όπως έγραψε κι ο Νίκος Καζαντζάκης στο Ταξίδι στον Μωριά: «ήταν πάντα και είναι ακόμα η φυλή που έχει το επικίνδυνο μέγα προνόμιο να κάνει θάματα. Όπως όλες οι δυνατές, μεγάλης αντοχής φυλές, κι η ελληνική μπορεί να φτάσει στον πάτο του γκρεμού, κι ακριβώς εκεί, στην πιο κρίσιμη στιγμή, όπου οι αδύνατες ράτσες γκρεμίζουνται, αυτή δημιουργεί το θάμα.

Επιστρατεύει όλες τις αρετές και πετιέται μονομιάς, χωρίς διάμεσους σταθμούς, στην κορυφή της λύτρωσης. Το απότομο τούτο απρόβλεπτο από το λογικό, ανατίναγμα, προς τ’ απάνω ονομάζεται θάμα.

Όλη μας η Ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα βίαιο επικίντυνο δρασκέλισμα από τον χαμό στη σωτηρία». Ναι, λοιπόν, Έλληνες! Είμαστε στον πάτο του γκρεμού. Ήρθε η ώρα για το «θάμα»! Δεν σπούδασα Οικονομικά, αλλά περιμένω από ανθρώπους που είναι ειδήμονες να βγουν μπροστά! Περιμένω από άλλους εμπνευσμένους ανθρώπους να αναλάβουν πρωτοβουλίες!

Τα προηγούμενα χρόνια οι πετυχημένοι επιχειρηματίες, επιστήμονες, καλλιτέχνες, γενικά οι επιτυχημένοι άνθρωποι στο σύνολό τους- εκτός εξαιρέσεων φυσικά, ζούσαν αποστασιοποιημένοι από την πολιτική, αφοσιωμένοι στις δουλειές τους. Δεν ασχολούνταν με τα κοινά. Λάθος μεγάλο, αποδεικνύεται τώρα…

Έλεγε ο Πλάτων: Η τιμωρία της αδιαφορίας για τα κοινά, είναι να σε κυβερνούν κατώτεροί σου…

Και θυμάμαι με αφορμή τα λόγια του Πλάτωνα, ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη με τίτλο: το θεώρημα της Μπάμπουσκας. «Ο μεγάλος διαφημιστής Ντέιβιντ Ογκλιβι», έγραφε, «έστελνε ως δώρο σε κάθε στέλεχος που προσλαμβανόταν στην εταιρεία του μια μπάμπουσκα. Στην τελευταία κούκλα είχε ένα ιδιόχειρο σημείωμα στο οποίο έλεγε:

«Αν ο καθένας από εμάς προσλαμβάνει κάποιον χειρότερό του, θα καταλήξουμε μια εταιρεία νάνων». Κάπως έτσι η επιχείρησή του κυριάρχησε στη διαφημιστική αγορά. Ο ίδιος δεν φοβόταν τις ικανότητες των συνεργατών του, τις χρησιμοποιούσε.

Δυστυχώς στην πολιτική σπανίως βλέπουμε αυτή την τακτική…

Οι πιο πολλοί πολιτικοί, μάλλον από ανασφάλεια προτείνουν ή επιλέγουν συνεργάτες κατώτερους των ιδίων κι έτσι το «θεώρημα της μπαμπούσκας» που ανέπτυξε ο Ντέιβιντ Ογκιλβί ολοκληρώνεται.

Διάφοροι -κομματικοί κατά κανόνα- νάνοι, στελεχώνουν τον δημόσιο τομέα. Το σύστημα γίνεται όλο και πιο συγκεντρωτικό, διότι ουδέποτε οι «νάνοι» αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες. Δεν χωρίζουν ούτε δυο γαϊδουριών άχυρα χωρίς άνωθεν εντολή. Τίποτε δεν προχωράει και το οργανωτικό σχήμα καταρρέει υπό το βάρος της αδράνειάς του».

Αυτό συμβαίνει και στη χώρα μας. Οι κομματικοί νάνοι μας κυβερνούν. Και μας ρίχνουν στον γκρεμό. Κι εμείς καθόμαστε και περιμένουμε να πέσουμε…

Φταίμε. Φταίμε κι εμείς λοιπόν που αφήσαμε τη διακυβέρνηση της χώρας μας σε ανθρώπους κατώτερους των περιστάσεων…

Ποτέ δεν είναι αργά όμως!

Αστειευόμουν κάθε φορά που με ρωτούσαν γιατί δεν κατεβαίνω στην πολιτική.

Γιατί θέλω να «ανεβαίνω» κι όχι να «κατεβαίνω», ήταν το αστειάκι μου…

Αλλά αυτή ήταν η αλήθεια…

Ήρθε η ώρα, λοιπόν, άξιοι άνθρωποι να πάρουν τις τύχες μας στα χέρια τους. Ακούτε εσείς, οι πάσης φύσεως πετυχημένοι και εμπνευσμένοι άνθρωποι; Ξεσηκωθείτε! Μπείτε μπροστά! Ηγηθείτε! Σας χρειαζόμαστε!

Αυτό που προτείνω εγώ από την πλευρά μου είναι η διεκδίκηση του κατοχικού δανείου, η επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών μας και η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Ή ταν ή επί τας! Γεράσαμε ακούγοντας το παραμύθι από τους πολιτικούς ότι θα διεκδικήσουν τις γερμανικές αποζημιώσεις! Ε, ας τελειώνουμε λοιπόν!

Ας τις διεκδικήσουμε! Κι αν χάσουμε, τι είχαμε, τι χάσαμε! Αν κερδίσουμε όμως; Που ως προς το κατοχικό δάνειο και τα αρχαία μας, αυτή θα είναι η εξέλιξη! Τότε σωθήκαμε! Κι όχι μόνον σωθήκαμε οικονομικά! Θα γλιτώσουμε κι από τους πολιτικούς που όλο συγκροτούν επιτροπές κι όλο απειλούν ότι θα διεκδικήσουν τις γερμανικές αποζημιώσεις για να ΄χαμε να λέγαμε!

Κλείνοντας τις, μάλλον, ατάκτως ερριμμένες σκέψεις μου, παραθέτω αποσπάσματα από δυο άρθρα που μου έκαναν εντύπωση. Το ένα έχει τίτλο: «Γιατί δεν πρέπει τώρα να φύγουμε από το ευρώ!» του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου και το άλλο: "Μην τους αφήνετε να σας θυσιάσουν" του Peter Koening.
Καλή ανάγνωση! Και πού είστε; Σηκωθείτε από τον καναπέ! Ήγγικεν η ώρα!

Γιατί δεν πρέπει τώρα να φύγουμε από το ευρώ!

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Είναι απολύτως αναγκαία για την κοινωνική-εθνική επιβίωση των Ελλήνων, η διακοπή της εξυπηρέτησης του χρέους, η καταγγελία των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, ο αυστηρός επανέλεγχος των μεταφορών ιδιοκτησίας, η άμεση οργάνωση ευρωπαϊκής και παγκόσμιας άμυνας της Ελλάδας, επικοινωνιακής-πολιτικής αντεπίθεσης.

Χρειαζόμαστε όμως μεγάλη προετοιμασία και σοβαρότητα, αφοσίωση, λαό σε εγρήγορση, πολλαπλές στρατηγικές. Πρέπει να τα αποκτήσουμε όλα αυτά, όσο δύσκολα κι αν φαίνονται, για να μην μας πάρουν οριστικά το κράτος μας, μας καταστρέψουν και μας διασκορπίσουν στα πέρατα της Οικουμένης, όπως έκανε ο Αυτοκράτωρ Τίτος στους Εβραίους.

Σας φαίνονται ουτοπία όλα αυτά; ‘Ίσως, δεν έχετε άδικο. Μόνο που η εναλλακτική είναι να πεθάνετε, να πεθάνουμε όλοι μας δηλαδή, άλλος νωρίτερα, άλλος αργότερα, και μάλιστα χωρίς καμιά αξιοπρέπεια. Μετά από επτά χρόνια, το ξέρετε καλά, ό,τι κι αν λέτε για παρηγοριά στον εαυτό σας και τους άλλους, όσο σφιχτά κι αν φυλάτε, όπου τα φυλάτε, τα όποια, λίγα ή πολλά υπάρχοντά σας, ότι αυτό ακριβώς θα συμβεί και σε μας και στη χώρα μας. Μη σας μπερδεύει ότι είσαστε σε διαφορετικό όροφο ο καθένας του βυθιζόμενου σκάφους. Ακόμα και στο εξωτερικό να πάτε, κι εκεί ακόμα, μην έχετε αμφιβολία, θα σας πριονίζει πολύ καιρό το κεφάλι και θα στοιχειώνει το υπόλοιπο της ζωής σας, η κραυγή ενός ενδεχόμενου τέλους.

Μήπως είναι καλύτερα να ψάξουμε τώρα όλοι μαζί έναν τρόπο να αλλάξουμε, έστω και την υστάτη, αυτό το παιχνίδι;

http://www.e-dromos.gr/giati-den-prepei-twra-na-fygoume-apo-to-euro/

"Μην τους αφήνετε να σας θυσιάσουν"

Peter Koening

Εσείς, Έλληνες πολίτες, εσείς θέλετε να συνεχίσετε σε αυτό το μονοπάτι της υποδούλωσης που σας έχει επιβάλει η αυτοκρατορία των αρπακτικών, η οποία στην τελική θα σας ελέγχει σε κάθε βήμα που θα κάνετε;

Ή θα προτιμούσατε να ανακαταλάβετε την κυριαρχία σας, το νόμισμά σας -απαγκιστρωμένοι από τη δικτατορία των Βρυξελλών- και να αρχίσετε από την αρχή -όπως οι ευγενείς και σοφοί Έλληνες έπραξαν 2.500 χρόνια πριν, φέρνοντας τη Δημοκρατία;

Είμαι σίγουρος ότι η Ελλάδα έχει ακόμη τη δυνατότητα και τη σοφία να ξαναχτίσει τη Δημοκρατία. Θυμηθείτε πως, παρόλο που δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη γεωγραφική μας θέση, το μέλλον μπορεί αναμφίβολα να διαφοροποιηθεί.

Αυτή η Ελλάδα είναι ακόμη ζωντανή!

Zήτω οι Έλληνες!

http://www.zougla.gr/politiki/article/min-tous-afinete-na-sas-8isiasoun

http://www.zougla.gr/apopseis/article/germanikes-apozimiosis-igiken-i-ora 

Προβλήθηκε 1551 φορές

Το διήγημα της Πέμπτης: ''Χωρίς στεφάνι'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ένα διήγημα που μπορεί να ταιριάζει με αυτό που αποκαλούμε «ατμόσφαιρα των ημερών», όμως θίγει ζητήματα της κοινωνίας μας διαχρονικά, κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που τα προσεγγίζει ο μεγάλος Παπαδιαμάντης…