ΠΑΡΚΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΟΧΙ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΟ ΓΟΥΔΗ (ενημερωτική δημόσια συζήτηση, Τρίτη 4 Απριλίου)

Αρθρογραφία 29 Μαρτίου 2017

Ο χώρος του πάρκου Γουδή αποτελεί έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους δημόσιους χώρους της Αθήνας που προέκυψαν μετά την απομάκρυνση στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Παράλληλα, διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα της άμεσης επαφής με τον ορεινό όγκο του Υμηττού.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες και ύστερα από πολύχρονους αγώνες των πολιτών, το Γουδή έχει θεσμοθετηθεί ως «Μητροπολιτικό Πάρκο Πράσινου και Αναψυχής» με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (ν. 4277/2014) και έχει ενταχθεί στις Ζώνες προστασίας του Υμηττού (Π.Δ. 187 Δ’/2011).

Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε απαράδεκτη την πρόσφατη αιφνιδιαστική εξαγγελία του πρωθυπουργού με την οποία αγνοείται η εκφρασμένη θέληση των πολιτών, παρακάμπτεται το ισχύον θεσμικό πλαίσιο και παραχωρείται τμήμα του πολύτιμου δημόσιου χώρου στο Γουδή για την κατασκευή ενός ιδιωτικού γηπέδου ποδοσφαίρου χιλιάδων θεατών και συνοδευτικών κτιριακών εγκαταστάσεων.

Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί πρόσθετες ανησυχίες, ως προς τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο του -υπό εκπόνηση- νέου Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Υμηττού.

Επισημαίνεται ότι, αρμόδιοι επιστημονικοί φορείς έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους και εκτιμούν ότι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στο χώρο αυτό θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα κυκλοφορίας και στάθμευσης οχημάτων, ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ασφάλειας στην ευρύτερη οικιστική περιοχή, συρρικνώνοντας τον δημόσιο χώρο πράσινου και αναψυχής και ακυρώνοντας τελικά τον χαρακτήρα του θεσμοθετημένου Μητροπολιτικού Πάρκου.

Καλούμε σε ενημερωτική δημόσια συζήτηση,
την Τρίτη 4 Απριλίου, στις 7:00 μ.μ.,
στο Δημαρχείο στο Χολαργό (Περικλέους 55)

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΓΟΥΔΗ
ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

 

Προβλήθηκε 1027 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.