Δυο λόγια για τις εξετάσεις την επιτυχία και την αποτυχία (Γράφει ο Ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας)

Αρθρογραφία 19 Ιουνίου 2017

Γράφει ο Ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας, www.paidi-efivos.gr

Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, είναι μια φράση με μεγάλη δύναμη και αλήθεια, για αυτό και την ακούμε να επαναλαμβάνεται συχνά τέτοια εποχή: ''χάθηκε μόνο μια μάχη, όχι ολόκληρος ο πόλεμος...''

Όλοι οι μεγάλοι προπονητές εξάλλου το ξέρουν και το επισημαίνουν διαρκώς: ''δεν αρκεί μια νίκη για να πάρεις το πρωτάθλημα, ούτε αρκεί μια ήττα για να το χάσεις!'' Έτσι και με τις εξετάσεις. Είναι μια διαδικασία που διαρκεί όσο και τα μαθήματα που δίνονται και στο τέλος κάνουμε λογαριασμό.

Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί μέχρι το τέλος, μέχρι το σφύριγμα της λήξης! Και πάνω από όλα ο αγώνας αυτός είναι ωραίος και άξιος όταν ο καθένας δώσει τον καλύτερο του εαυτό, όταν προσπαθήσει όσο μπορεί: δεν κρινόμαστε πάντα από το αποτέλεσμα, συχνά (και ουσιαστικά) κρινόμαστε από την προσπάθεια.

Εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς σε αυτόν που θα προσπαθήσει (κι ας απέτυχε) την δίψα για επιτυχία, τη θέληση για να προχωρήσει, να πάει παρακάτω τη ζωή του/της. Και αυτός ο μαθητής, αυτός ο άνθρωπος, είναι που κερδίζει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη μας.

Πτυχιούχος ή μη, αριστούχος ή όχι, στην ζωή - την σκληρή και άδικη πολλές φορές- θα προχωρήσει αυτός που δεν θα το βάλει κάτω, αυτός που κι αν έπεσε θα σηκωθεί, αυτός που δεν θα καταρρεύσει μπροστά σε μία αποτυχία, δεν θα τα βάψει μαύρα, αλλά θα μάθει από αυτήν, θα σηκωθεί και θα συνεχίσει.

Keep trying, keep walking, keep dreaming my friend!

-------------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαικού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπέυθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.paidi-efivos.gr 

Προβλήθηκε 1240 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.