Η αδικοχαμένη μου Μελίνα.
Το Μελινιό μου..
Για όσους δε γνωρίζουν.
Για όσους δε θυμούνται.
Για όσους τη ξέχασαν.
Γιορτάζω το θάνατό της
29 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο.
Ήταν στην εντατική όπου και κατέληξε από μία απλή εγχείρηση ρουτίνας για κρεατάκια στη μύτη.
Υγιέστατη χωρίς πρόβλημα υγείας.
Οι κύριοι,που οι περισσότεροι ξέρουν,που ήταν μες στο χειρουργείο τα έκαναν θάλασσα.
Δυο μέρες πριν την αλλαγή του χρόνου άλλαξαν τη ζωή μας.
Αφού με φλόμωσαν στο ψέμα στο Βενιζέλειο νοσοκομείο Ηρακλείου,τη μετέφεραν στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο επίσης στο Ηράκλειο όπου και πέθανε.
Ήταν 2015.
Μετά από 2 χρόνια δεν έχει γίνει ακόμα δικαστήριο.
Ακόμα περιμένω.
(Πολλοί-ες μου ζητάτε να σας ειδοποιήσω να σταθείτε δίπλα μου στο δικαστήριο και σας ευχαριστώ)
Ότι ξέρετε εσείς ξέρω κι εγώ.
Ευθύνες δεν έχει κάποιος το θάρρος να πάρει.
Ίσως έφταιγε η Μελίνα.
Κανείς δε θα μπεί όμως φυλακή κανείς δε θα καταδικαστεί,
ομως η Μελίνα καταδικάστηκε στην αιώνια φυλακή.
Στο τάφο.
Εγώ κι η οικογένειά μου ξέρουμε τι ζούμε κάθε μέρα.
Κι ας μη βλέπετε εσεις ή ας μη το δείχνω εδώ.
Δε ξέρω πως πέθανε το παιδί μου.
Κανείς δε μιλάει ανοιχτά.
Ακόμα κι αν ήθελα να συγχωρέσω κάποιον δε μπορώ αφού κανείς δε μου έχει πεί το ελάχιστο.
Οι χειρουργοι, οι αναισθησιολόγοι, όλοι!
Μόνο ψέμματα!
Έχω λοιπόν μόνο οργή μέσα μου.
Κι επικαλούμαι και τη δική σας οργή.
Εύχομαι να μη βρεθεί κανείς στη θέση μου.
Όμως σκεφτείτε ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο καθένας σας, η να υπάρξει στο μέλλον κάποιος στη δική μου θέση που να χάσει κάποιον δικό του από ιατρικό λάθος.
(Όσοι θέλουν κοινοποιούν ουδένα πρόβλημα)
Θέλω δικαιοσύνη!
Τώρα!
manos paraskakis (εδώ).
![''Οι αμαθείς θρασείς'' [ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΙΚΑΚΟΣ)]](/thpic.php?w=280&h=360&image=/uplds/-swing-in-the-0.jpg)
