Η κυβέρνηση κατηγορεί τους προηγούμενους και η ίδια εγκληματεί και υποθηκεύει το μέλλον της χώρας. (του Τάκη Διαμαντόπουλου)

Αρθρογραφία 08 Οκτωβρίου 2018

*του Τάκη Διαμαντόπουλου

Οικονομικός "Ζορμπάς" χτύπησε το Ελληνικό χρηματιστήριο και πολύ περισσότερο τις τράπεζες που περνούν ημέρες 2010.

Ξαναζούμε την ίδια ιστορία 8 χρόνια μετά. Αυτές οι εξελίξεις έχουν αφετηρία τις σκληρές αγορές που δεν κάνουν το χατήρι σε κανέναν και φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ που σφυρίζει αδιάφορα και να προσπαθεί να ψελλίσει πως για ότι συμβαίνει στην οικονομία φταίνε οι προηγούμενοι.

Να συμφωνήσουμε ότι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν μερίδιο ευθύνης, αλλά σήμερα στην εξουσία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και αισίως κλείνει τετραετία.

Όταν έλεγε το οικονομικό επιτελείο ότι δεν παίρνουμε πιστοληπτική γραμμή γιατί βγαίνουμε από τα μνημόνια, δεν γνώριζε ότι δεν μπορούμε, γιατί η οικονομία έχει δυστυχώς γυάλινα πόδια; Το καταλαβαίνει τώρα που βλέπει τα επιτόκια δανεισμού να είναι πάνω από 4%.

Μια νέα ανακεφαλαιοποίηση θα ήταν πολύ επώδυνη για την οικονομία και την ίδια την κοινωνία.

Προς το παρόν βλέπουμε παγωμένη την αγορά και τα ελληνικά νοικοκυριά να ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά, χωρίς να υπάρχει στο βάθος ανάκαμψη της οικονομίας μέσω της ανάπτυξης που είναι σε αναιμικά επίπεδα.

Αν δεν χτυπηθεί η φοροδιαφυγή, δεν μειωθούν οι φόροι, δεν χρηματοδοτηθεί η εργασία και δεν μειωθεί δραστικά η γραφειοκρατία, προκοπή δεν θα δούμε στο άμεσο μέλλον.

Καλά το παίζει το παιχνίδι της επικοινωνίας η κυβέρνηση, αλλά με "ραβασάκια" από το Μαξίμου δεν γεμίζει ούτε η τσέπη, ούτε το στομάχι.

* O Τάκης Διαμαντόπουλος είναι Επιχειρηματίας & Υποψήφιος Βουλευτής στον Νότιο Τομέα της Β' Αθήνας με την Ένωση Κεντρώων.  

Προβλήθηκε 621 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.