Ο Κώστας Σεφτελής χαιρετίζει την απόφαση των «Συνεργών» να συμμετέχουν στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές.

Αρθρογραφία 11 Οκτωβρίου 2018

Η προσπάθεια αναχαίτισης όλων των αναχρονιστικών δυνάμεων και των γνήσιων εκφραστών του παλαιοκομματισμού στην Ηλιούπολη, ξεκίνησε!

Χαιρετίζω την αυτόνομη και ανεξάρτητη κάθοδο στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές των «Συνεργών με την Ηλιούπολη» και ιδιαίτερα την έκφραση της πίστης τους που διατυπώνουν σε:

«σε μια προοπτική ενισχυμένης δημοκρατίας για την Ηλιούπολη. Με συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και συνεχή δημόσια διαβούλευση, ικανή να ανανεώσει ριζικά την κοινωνική και πολιτική ζωή της Ηλιούπολης, αφήνοντας πίσω παλαιοκομματικές και τυχοδιωκτικές νοοτροπίες και πολιτικές», όπως πολύ σωστά αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους.

• Ενώνουμε τις δυνάμεις για να ακυρώσουμε κάθε είδους συμφωνία προσώπων, παρατάξεων και κομμάτων «κάτω από το τραπέζι» και ερήμην της κοινωνίας.

• Απαντάμε δυναμικά και στην πράξη σε όσους άκαιρα και άστοχα ταυτίζουν τη δική τους εκλογή στο δημαρχιακό αξίωμα με το μέλλον αυτής της πόλης.

• Δίνουμε ραντεβού με την κοινωνία στο καθαρό αγώνα μας ενάντια σε κάθε τυχοδιωκτική, καιροσκοπική και μεταμφιεσμένη αναχρονιστική δύναμη που προσπαθεί να ανακόψει αυτή την πορεία.

Με πρωταγωνιστές τους νέους και τις νέες του καθημερινού μόχθου στη ζωή και στη γνώση, και κυρίως με την ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των κοινωνικών, παραγωγικών και αναπτυξιακών δυνάμεων αλλάζουμε σελίδα. 

Κώστας Γ. Σεφτελής
Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Ηλιούπολης

Προβλήθηκε 922 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.