Ένα μεγάλο έργο (του Γιώργου Μπαλτά)

Αρθρογραφία 18 Μαρτίου 2019

Πολύς λόγος γίνεται για «μεγάλα έργα» για τα οποία κάποιοι ισχυρίζονται πως είναι γεννημένοι «προς τούτοις» !

Προχθές περπατούσα μπροστά στην είσοδο του 5ου Λυκείου , στο παράδρομο της Βουλιαγμένης στον αριθμό 521

Στο κάδο απορριμμάτων για τα σκουπίδια του σχολείου ένθεν και ένθεν αντικρίζεις, μέρες τώρα, σωρούς οικοδομικών υλικών, μπάζα που έχει αφήσει εκεί κάποιος αγαπητός μας συμπολίτης .

Αν πρόκειται για μπάζα από επισκευή του σχολείου, το ερώτημα που μπαίνει είναι αν ο εργολάβος του Δημοτικού έργου στο σχολικό συγκρότημα , έχει ευθύνη για την σωστή αποκομιδή των μπάζων! Γιατί ένα τόσο μεγάλο όγκο μπάζων τον μετέφερε στο χώρο των σκουπιδιών;

Αν δεν πρόκειται για Δημοτικό έργο , τότε κάποιος ασυνείδητος συμπολίτης μετέφερε τα μπάζα από το σπίτι τους και τα εναπόθεσε στο Δημόσιο χώρο προκειμένου το κόστος να επιβαρύνει τους συνδημότες!

Ο Δήμος μας όμως επιβαρύνεται με ένα κόστος 500.000 Ευρώ ετησίως για την ύπαρξη της Δημοτικής Αστυνομίας συνεπικουρούμενης και από το κόστος της κανονικής αστυνομίας!

Τώρα, προεκλογικά, γίνεται λόγος για μεγάλα έργα!

Ποιο είναι πιο μεγάλο έργο;

Το ΜΕΤΡΟ και η σήραγγα που θα γίνουν το 2050 και βάλε και αν γίνουν, ή η αδυναμία του Δήμου να αστυνομεύσει σωστά πληρώνοντας ένα κόστος τουλάχιστον 500.000 Ευρώ το χρόνο;

Κάθε μέρα περνάνε μπροστά από αυτή την εικόνα εκατοντάδες μαθητές που αύριο θα γίνουν πολίτες;

Έχει ενδιαφέρον για την αγωγή των παιδιών αυτή η εικόνα όπως αυτή απεικονίζεται στη φωτογραφία;

Γιώργος Μπαλτάς

Ηλιούπολη 18.3 2019
 

Προβλήθηκε 747 φορές

Ζούμε σε εποχή θορύβου - μερικά καθαρά λόγια για τα εμβόλια στην παιδιατρική. (Αλέξης Βαβλάς, MD)

Φαντάσου ότι το ανοσοποιητικό του παιδιού σου είναι μια μικρή ομάδα ασφαλείας που περιπολεί αθόρυβα, μέρα-νύχτα. Τα εμβόλια είναι οι πρόβες της: ο τρόπος να γνωρίσει από πριν τους «κακούς» χωρίς να κινδυνεύσει.

''Οι αμαθείς θρασείς'' [ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΙΚΑΚΟΣ)]

Στο αρχείο του Λιαντίνη βρήκα μια τέτοια έκθεση, πέντε σελίδων, με ημερομηνία 30-11-1956. Ήταν σε ταχυδρομικό φάκελο με παραλήπτη τον «Δημήτριον Νικολακάκον, μαθητήν Γυμνασίου». Αποστολέας ήταν η «Επιθεώρησις Σχολείων Λακεδαίμονος».