Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

• Ωραιότατη η γιορτή στο Προεδρικό Μέγαρο. Μόνο η δημοκρατία έλειπε…
  
• Λείπει σε δουλειές εδώ και χρόνια.
  
• Αλήθεια, ποια αποκατάσταση εννοούμε πως έγινε το 1974; Της Ρηνούλας της ξαδέλφης; Διότι της δημοκρατίας δεν έγινε.
  
• Τύποις δημοκρατικό ήταν το πολίτευμα, αφού σχεδόν όλοι οι χουντικοί παρέμειναν σε στρατό, αστυνομία, δικαιοσύνη και δημόσια διοίκηση.
  
• Ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι βασανιστές συνέχισαν την καριέρα τους. Το ότι κάποιοι δεν συνταξιοδοτήθηκαν κιόλας, ήταν επειδή τους εκτέλεσε η 17 Νοέμβρη και η 1ηΜάη.
  
• Οι ασφαλίτες συνέχισαν να μας φακελώνουν. Τι εφημερίδα αγοράζαμε, πού πηγαίναμε και με ποιους μιλούσαμε.
  
• Η αποχουντοποίηση ήρθε το 1981 και ολοκληρώθηκε το 1983 με την κατάργηση της χωροφυλακής.
  
• Όλο και κάποιοι χουντικοί, βέβαια, ξεγλίστρησαν και τη γλύτωσαν, αλλά δεν μπορούσαν, πλέον, να κάνουν κουμάντο.
  
• Η δημοκρατία, λοιπόν, δεν επανήλθε το 1974, αλλά το 1981. Και με τα μνημόνια την ξαναχάσαμε…
  
• Οπότε, άδικος κόπος η μάζωξη στο Προεδρικό. Συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν κάτι που δεν ήρθε το 1974 και δεν έχουμε ούτε σήμερα!
  
• Εντελώς ατμόσφαιρα Ιονέσκο…
  
• Πόσο, μάλλον, όταν ήταν παρών και ο Μάκης Βορίδης, πρώην γραμματέας της χουντικής ΕΠΕΝ, τον οποίο είχε βραβεύσει και η σύζυγος του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
  
• Ο ίδιος δεν μπορούσε. Εξέτιε ποινή ισόβιας κάθειρξης, ευχαριστώντας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που με το «στιγμιαίο» γλύτωσε όλα τα καθάρματα που κατέλυσαν τη δημοκρατία από το εκτελεστικό απόσπασμα.
  
• Ήταν και άλλοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Ο Θάνος Πλεύρης, γιος του χουντικού και αρνητή του ολοκαυτώματος Κωνσταντίνου Πλεύρη και ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος, εκτός από τις ευχετήριες κάρτες που αντάλλασσε με τον Παττακό, υμνούσε και τον ύπνο με ανοιχτά παράθυρα επί Χούντας.
  
• Για τα ουρλιαχτά από τα βασανιστήρια που ακούγονταν, ακόμα κι από κλειστά παράθυρα, δεν έχει ακούσει κάτι…
  
• Πέρασαν, όμως, ωραία όλοι οι προσκεκλημένοι στο Προεδρικό Μέγαρο. Τα είπαν, τα ήπιαν και αποχώρησαν έμπλεοι υπερηφάνειας που τίμησαν τη δημοκρατία.
  
• Αν και προτιμότερο θα ήταν να μην την τιμούν μια φορά το χρόνο με λόγια, αλλά καθημερινά με πράξεις…

πηγή