Ένας από τους κυριότερους λόγους που πρέπει να πέσει σύντομα αυτή η κυβέρνηση (από ιστορικής πλευράς, ίσως ο σημαντικότερος) είναι ο κ. Γαβρόγλου.
Αρθρογραφία
Η μητέρα μου δε ζει πια μαζί μας· ζει αλλού! Έφυγε και κατοικεί και πάλι σε δικό της σπίτι, μικρότερο βέβαια, δυο-τρία χιλιόμετρα μακριά από το παλιό μας πατρικό.
Η αποθέωση της επικοινωνίας από την κυβέρνηση, αφού μας τρέλαναν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα ψηφίσουν τις μειώσεις των συντάξεων με αντίστοιχα αντίμετρα που θα ισορροπήσουν την οικονομική απώλεια των εισοδημάτων
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής μας είναι η διαρκής εξάρτηση της κοινωνίας από την πληροφορία. Βιώνουμε μια μεταβατική περίοδο, κατά την οποία λειτουργεί και δραστηριοποιείται παράλληλα με τα τεχνολογικά επιτεύγματα στο χώρο των πληροφοριών και των επικοινωνιών.
Βαρειές και αληθινές κουβέντες είπε για την ΕΡΤ ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Φίλης. Μίλησε για «παραδιοίκηση», «καθεστώς ιδιοτελών συμφερόντων», «συντεχνίες» και άλλα
Σε πλήρη άλωση του κρατικού μηχανισμού από συριζαίους υπαλλήλους, διευθυντές και προϊστάμενους προχώρησε η νέα υπουργός του ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, με «εξαιρετικά επείγουσα» εγκύκλιο, που μοιράστηκε στις δημόσιες υπηρεσίες.
Είναι πρωτοφανές αλλά και μάλλον διασκεδαστικό μέσα στον τζουτζεδισμό του. Πρώτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, κατατίθεται προσχέδιο προϋπολογισμού με δύο σενάρια...
Γιατί υπάρχει νόμος του Μεταξά και δεν τον κατήργησε ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί, αντιθέτως, οι «αριστεροί» αυτής της κυβέρνησης επικαιροποίησαν (το 2017) αυτό το Μεταξικό έκτρωμα; Διότι δεν είναι πλέον αριστεροί.
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι 27-9-2018
Τη φράση αυτή του Έρνεστ Χεμινγουαίη έχω κατά νου όταν σκέφτομαι τη μορφή του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ενός ανθρώπου που θα είναι σύμβολο – πρότυπο για τις γενιές των αριστερών. Πραγματικά τον Παναγιώτη μπορείς να τον εξοντώσεις, αλλά δεν μπορείς να τον νικήσεις.
Το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018 είναι μια ημέρα που θα χαραχτεί στην μνήμη όλων των Ελλήνων πολιτών γενικότερα και του δημοσιογραφικού κόσμου ειδικότερα ως η ημέρα που κλονίστηκε η Δημοκρατία και η ελευθερία τoυ Τύπου και της έκφρασης από τον εταίρο του πρωθυπουργού της χώρας Αλέξη Τσίπρα και Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο.
Οι εκλογές είναι πιο κοντά παρά ποτέ. Ο συγγενής και μέντορας της οικογένειας Τσίπρα, ο Υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, μετά τις «καλές του υπηρεσίες» στα μεγάλα δημόσια έργα, αναλαμβάνει - με απόφαση του Πρωθυπουργού - την εποπτεία του Τραπεζικού Συστήματος, αρμοδιότητα που μέχρι χθες ανήκε στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη.
Ο αγώνας για τη Δημόσια περιουσία δικαιώθηκε, η περιουσία χάθηκε. Η εγχείριση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε! Ναι έτσι είναι τα πράγματα! Γιατί όμως έχουμε αυτή τη κατάληξη;
Κι έτσι λοιπόν οι κλέφτες της Ιστορίας ψηφίζουν. Ήσυχα και χαλαρά, χωρίς φανατισμούς και ακρότητες, ψηφίζουν. Προς ένα προδιαγεγραμμένο «ναι» – καθʼ ότι, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, δεν θα χρειασθεί καμιά κωλοτούμπα.
Πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς την δήλωση του πρωθυπουργού, ότι η κυβέρνηση του θα συνεχίσει και χωρίς τον Π. Καμμένο! Αν ερμηνεύουμε σωστά τα πολιτικά δεδομένα, ο κ. Τσίπρας είναι 4 χρόνια πρωθυπουργός, επειδή τον στηρίζουν οι ΑΝΕΛ.
Σε όλες τις υποθέσεις που η Κυβέρνηση επιχειρεί να αναδείξει στο πλαίσιο της δημιουργίας δήθεν σκανδάλων σε βάρος της αντιπολίτευσης ή καθυστερήσει ως προς την εξέλιξή τους εμφανίζεται από τον Ιανουάριο 2016 ένα πρόσωπο, αυτό της Γενικής Επιθεωρήτριας Δημόσιας Διοίκησης, Μαρίας Παπασπύρου.
Το μεσημέρι της Τετάρτης, καθώς ο άνεμος μαστίγωνε τις γειτονιές, τις τέντες και τα δέντρα της Αθήνας, ένα κλαδί κόπηκε από ένα γέρικο πεύκο του Εθνικού Κήπου και έπεσε από ύψος περίπου οκτώ μέτρων στο έδαφος, τη στιγμή που από το συγκεκριμένο σημείο περνούσε ένας 44χρονος ελαιχρωματιστής από την Ηλιούπολη με τον 6χρονο γιο του.
Μακρά εκλογολογία - μακρά ακυβερνησία.Και ακατάσχετη μπαρουφολογία.
Η γενική γραμματεία πολιτικής προστασίας προειδοποιεί τους πολίτες να έχουν ομπρέλα όταν βρέχει και να φοράνε παπούτσια όταν βγαίνουν από το σπίτι τους. Έχουμε αποβλακωθεί εντελώς; Μάλλον.
Βαρειά η καλογερική όχι μέσα στα μοναστήρια, αλλά έξω στην κοινωνία. Ακάματος κάματος για το μεροκάματο (έτσι, για το παιγνιώδες της έκφρασης), ζούρλα και παραλλαγή στα πράγματα, λόξα (πολλή, δόξα λίγη), βράζοντας καθημερινώς στο καζάνι της πόλωσης, οπαδοί εναντίον οπαδών...