FYROΜένιοι και Κλαζομένιοι (του Στάθη)

Αρθρογραφία 29 Οκτωβρίου 2018

Του Στάθη (www.topontiki.gr)

FYROMίτες αποκάλεσε αιδημόνως ο τέως Υπουργός Εξωτερικών και Δώδεκα Μιλίων, κ. Κοτζιάς εκείνους στους οποίους ο ίδιος επέτρεψε να γραπωθούν πάνω στο όνομα Μακεδόνας.

Όσο για τα συριζίστικα περί «Βόρειας Μακεδονίας», ουδείς μπορεί να ονομάζεται Βορειομακεδόνας ή Νοτιοαλβανός, παρά μόνον κατά την έννοια του Βορειοκορεάτης, ήτις έννοια παραπέμπει στο Νοτιοκορεάτης – ήτοι στον αλυτρωτισμό ή στον επεκτατισμό.

Όχι μόνον θα λέγεται Μακεδονία σκέτο το κράτος των FYROMένιων, αλλά και όταν αποκαλείται Βόρεια Μακεδονία θα παραπέμπει σε κάποια Νότια (μάλλον αλύτρωτη), οι δε κάτοικοι του κατασκευασμένου αυτού κράτους θα λέγονται Μακεδόνες, τελεία και παύλα.

Ενθυμούμαι ένα απ’ τα κράτη - κατασκευάσματα της Αποικιοκρατίας στην Αφρική, την Άνω Βόλτα, την οποίαν προφανώς θα κατοικούσαν κάποιοι… Ανωβολτιανοί! Δεν γνωρίζω πώς λέγεται η Άνω Βόλτα σήμερα, γνωρίζω όμως πώς λέγονται εκείνοι που συναίνεσαν να αποκαλούνται Μακεδόνες οι FYROMένιοι – λέγονται Κλαζομένιοι…

Νομοτέλεια

Νομή - νόμος - νόμισμα - νομίζω. Όλα έχουν ειπωθεί από τότε, την πρώτη αυγή, που η γλώσσα αποτύπωνε τις αρχετυπικές έννοιες (και η δική μας γλώσσα είναι, λόγω ηλικίας, από τις λίγες εκείνες που οι λέξεις διδάσκουν, περιγράφουν δηλαδή το νόημά τους οι ίδιες).

Εν αρχή ην η νομή, ο νόμος στερέωσε τη νομή, το νόμισμα αποτύπωσε τις αξίες της ανακατανομής και το νομίζω τις διαχειρίσθηκε κατά το δοκούν, με βάση δηλαδή την ισχύ που καθ-ιέρωνε με τον νόμο το δίκιο του Δυνατού.

Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία της νομής και της ανακατανομής. Ο τρόπος της ανακατανομής προσδιόρισε όλα τα συστήματα παραγωγής, από το δουλοκτητικό ώς το κεφαλαιοκρατικό – όλα ταξικά.

Σε όλα τα συστήματα η νομή, ο νόμος, η ανακατανομή (όσο άδικα κι αν ήταν) άφηναν το νομίζω περί όλων αυτών να έχει κάποια σχέση με τον νου και το νοώ – πλην καπιταλισμού. Η ιστορία του καπιταλισμού είναι ο ανασκολοπισμός της ανακατανομής. Όλο και πιο παρανοϊκός, όλο και πιο παράλογος.

Η ανθρωπότης ποτέ ώς τώρα δεν υπήρξε τόσο παρανοϊκή ώστε το 1% του πληθυσμού να κατέχει το 80% του παραγόμενου πλούτου, μάλιστα με αύξουσα τάση. Το αποτέλεσμα είναι ασφαλώς ο πόλεμος, ο Μέγας Πόλεμος – είναι θέμα χρόνου.

Οι λαοί γνωρίζουν τι τους περιμένει και όμως επικροτούν εκείνους που θα τους σφάξουν. Εν οίδα ότι ουδέν οίδα – αν το είπε ποτέ αυτό ο Σωκράτης, τον θεό περιέγραφε (εις ό,τι αφορά τους πιστούς) και τον άνθρωπο (εις ό,τι αφορά τους υπόλοιπους)… 

Προβλήθηκε 578 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.