Στις 30 Νοεμβρίου 2020, έφυγε από την ζωή ένας από τους τελευταίους επιζώντες μαχητές του ΕΛΑΣ Αθήνας, ο αντιστασιακός Βασίλης Στασινόπουλος, σε ηλικία 95 ετών.
Γεννήθηκε το 1925 και μεγάλωσε στο Τρίλοφο (παλιό όνομα Μπραίμι) Αρκαδίας.
Σε ηλικία 18 ετών, το 1943, ήρθε στην Αθήνα, με εντολή του πατέρα του, σε αναζήτηση του μεγαλύτερου αδελφού του, ο οποίος πολέμησε στην Αλβανία κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, τραυματίστηκε και νοσηλευόταν από τότε σε στρατιωτικό νοσοκομείο της πρωτεύουσας στο τέρμα Αμπελοκήπων.
Συγκινητική ήταν η συνάντηση του νεαρού Βασίλη με τον αδελφό του, στο θάλαμο του νοσοκομείου, ο οποίος του αποκάλυψε ότι ήταν ανάπηρος και από τα δυο πόδια από κρυοπαγήματα.
Το περιστατικό περιγράφει ο ίδιος με μοναδικό τρόπο στο βίντεο https://youtu.be/OfjWN0FjemY .
Συνελήφθη, μαζί με χιλιάδες άλλους, στο μπλόκο που έκαναν τα Τάγματα Ασφαλείας στα νοσοκομεία των αναπήρων στις 30 Νοεμβρίου 1943, πηγαίνοντας να επισκεφτεί τον αδελφό του και φυλακίστηκε στην Καλλιθέα.
Από τύχη δεν στάλθηκε όμηρος στην Γερμανία.
Ο Βασίλης Στασινόπουλος εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και στην συνέχεια του ΕΛΑΣ.
Μέσα από τις γραμμές του 2ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Αθήνας, πολέμησε εναντίον των Γερμανών καταχτητών και των ντόπιων συνεργατών τους σε όλες τις μάχες που ενεπλάκη το Τάγμα που ανήκε ο Λόχος Παγκρατίου, όπου υπηρετούσε.
Τον Δεκέμβρη του 1944 πολέμησε με το όπλο στο χέρι, υπερασπίζοντας το δικαίωμα του ελληνικού λαού να αποφασίσει ο ίδιος για το μέλλον του, με ελεύθερες και αβίαστες εκλογές, τόσο για το πολίτευμα της χώρας, όσο και για την κυβέρνηση που θα αναλάμβανε την ανασυγκρότηση.
Τα χρόνια που ακολούθησαν γνώρισε όλες τις δοκιμασίες που επιφύλαξε το μεταπολεμικό καθεστώς στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην φαρμακοβιομηχανία FAMAR στο Καλαμάκι, συμμετέχοντας ενεργά στην ίδρυση του Σωματείου Εργαζομένων, με πρώτο πρόεδρο τον συναγωνιστή από την Εθνική Αντίσταση και φίλο του Δημήτρη Π. Καπετανόπουλο.
Υπήρξε από τους ένθερμους υποστηριχτές του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης, και παρείχε την αμέριστη ηθική του υποστήριξη στους πρωτεργάτες της δημιουργίας της πολύτιμης συλλογής του, με τεκμήρια και αντικείμενα της περιόδου 1940-1945.
Καθημερινός του σύντροφος ήταν ο Ριζοσπάστης και παρέμεινε μέχρι τέλους πιστός οπαδός του ΚΚΕ.
Επειδή πάρα πολλοί, συναγωνιστές και φίλοι της Αντίστασης εξέφρασαν την επιθυμία να παραβρεθούν στην κηδεία του, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν, λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορονοϊο, η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ηλιούπολης, θα οργανώσει εκδήλωση για να τιμήσει την μνήμη του Βασίλη Στασινόπουλου, όταν οι υγειονομικές συνθήκες το επιτρέψουν.
Ο Βασίλης Στασινόπουλος κηδεύτηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2020, στο Νεκροταφείο της Ηλιούπολης, σε στενό κύκλο, λόγω της καραντίνας.
Τον νεκρό αποχαιρέτησε αντιπροσωπεία του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ηλιούπολης, αποτελούμενη από τον πρόεδρο Λευτέρη Μακρυκώστα και το μέλος του Δ.Σ Λάμπρο Προβίδα.
Περικλής Δ. Καπετανόπουλος
