Ο «παλαιάς κοπής», κατά δήλωσίν του, γερο-πυρροπίπης, —"Πυρροπίπης" ο μπανιστηρτζής ξανθοκόμων νεαρών, Αριστοφάνους Ιππής. 407—, αρέσκεται εις την «πεοχειράντλησιν» ανευλαβώς και politically correct.

Δηλαδή, στην μαλακία κατά το κοινώς λεγόμενον.

«Μέχρι που ένα πρωινό, με πήρε τηλέφωνο, αυνανιζόταν και μου μιλούσε πρόστυχα. Επέμενε να συμμετέχω μαζί του» (https://www.zougla.gr/ 07/02/2021 12:19.)

Ο κωλορεβερέντζης, (ο υποκλινόμενος εδαφιαίως, προβάλλοντας τα οπίσθια), αλήστου μνήμης, υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, για ένα μήνα, (2015), δεν αυνανιζόταν, αλλά μαλακιζόταν, μούνος (αρχ. μόνος), και μαγκούφης, τηλεφωνικώς.

Ο βιβλικός Αυνάν, «όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού εξέχεεν επί της γης του μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτού». (Γένεσις κεφ. 38:1-10).

Ο Αυνάν ασκούσε διακεκομμένη συνουσία.

Το «παλαιάς κοπής αρσενικό», μαλακιζόταν, δεφόμενος.

«Το δέρμα δεφομένων απέρχεται: όσοι παίζουν το πουλί τους, πέφτει το πετσάκι τους, χάνεται» (Αριστοφάνης Ιππής, 29. Μετάφραση: Τάσος Ρούσος. Εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος. 1994)