Μια πολύ μικρή ιστορία που έγραψε ο Άντον Τσέχωφ για την επίδραση της «τύχης» στις ζωές των ανθρώπων!
•• Σαράντα χρόνια πριν, όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών, βρήκα στο δρόμο μου σε ένα σημείωμα δέκα ρούβλια· από εκείνη την ημέρα, δεν σήκωσα ποτέ το πρόσωπό μου από το χώμα, και μπορώ να μετρήσω το βάρος της ζωής μου, και να το καταγράψω όπως κάνουν οι ιδιοκτήτες εκατομμυρίων.. Οπότε τα μετράω κάπως έτσι:
Τίποτα το παράξενο σε αυτό. Να βασίζεσαι μόνο στην τύχη και να περιμένεις να πάθεις εγκεφαλικό. Ο άνθρωπος κληρονομεί μόνο αυτή τη δίκαιη κληρονομιά: Στραβή πλάτη, μίζερη ζωή!
φωτογραφία: Ο τυφλός ζητιάνος και το αγόρι του Πάμπλο Πικάσο
Διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που πρωτοδημοσιεύτηκε τα Χριστούγεννα του 1889 στην εφημερίδα «Εφημερίς». Είναι ίσως το δημοφιλέστερο διήγημα του Σκιαθίτη συγγραφέα, καθώς περιλαμβάνεται σταθερά από πολλών χρόνων στα σχολικά βιβλία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Τα συμφραζόμενα της γλαρόσουπας έχουν επαρκώς αναλυθεί, συνεπώς θα επικεντρωθούμε σε ιστορική αναδρομή του γλάρου ως έδεσμα και θα προτείνουμε νέο σλανγκολειτουργικό τρόπο σερβιρίσματος.
Φαντάσου ότι το ανοσοποιητικό του παιδιού σου είναι μια μικρή ομάδα ασφαλείας που περιπολεί αθόρυβα, μέρα-νύχτα. Τα εμβόλια είναι οι πρόβες της: ο τρόπος να γνωρίσει από πριν τους «κακούς» χωρίς να κινδυνεύσει.
Στις 12 Αυγούστου 2025, το μνημείο πυρπολήθηκε με μολότοφ που έριξαν «άγνωστοι» πάνω σε στεφάνια που είχαν κατατεθεί τις προηγούμενες μέρες για την επέτειο της δολοφονίας του.
Στο αρχείο του Λιαντίνη βρήκα μια τέτοια έκθεση, πέντε σελίδων, με ημερομηνία 30-11-1956. Ήταν σε ταχυδρομικό φάκελο με παραλήπτη τον «Δημήτριον Νικολακάκον, μαθητήν Γυμνασίου». Αποστολέας ήταν η «Επιθεώρησις Σχολείων Λακεδαίμονος».
Με συναίνεση των γονέων και μέσω της εφαρμογής kids wallet, η Ελλάδα γίνεται η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα, που θέτει ηλικιακό περιορισμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης