''Το Κατωκλείδωμα'' (Νίκος Καραβέλος)

Αρθρογραφία 28 Νοεμβρίου 2020

Νίκος Καραβέλος

"Κατωκλείδωμα" (Lockdown), είναι η λαβή, με την οποία, οι κυβερνήσεις της δημοκρατικής Ευρώπης, έχουν αρπάξει και κρατούν ακίνητους στον τόπο τους πολίτες των χωρών τους.

Συνήθως ξεκινάει με απότομη πίεση, ώστε το θύμα να χάσει την ισορροπία του και να βρεθεί ανυπεράσπιστο στο έδαφος. Πρέπει η πτώση να είναι γρήγορη, για να μην γίνει αντιληπτή η πρόθεση του επιτιθέμενου και οι κινήσεις του.

Εργαλείο για την επιτυχία της φρικτής λαβής είναι, η ταχύτητα, ο αιφνιδιασμός και το αδίστακτο της ενέργειας.

Πρέπει ο αντίπαλος να μην αντιληφθεί τι του συνέβη, ώστε να αποδεχτεί ως αναπόφευκτο και το πλέον αδιανόητο.

Κάποιοι απορούν και θυμώνουν γιατί ο λαός δεν ξεσηκώνεται κι ανέχεται, μέχρι στιγμής, την κακή του μοίρα. Αγνοούν ότι η εξέγερση, πολύ περισσότερο η επανάσταση, απαιτεί ώριμες συνθήκες και ικανή ηγεσία.

Οι συνθήκες προφανώς εμβρυοβατούν και οι ηγεσίες των κομμάτων της Βουλής είναι συμβιβασμένες ή φοβικές. Κι έτσι ο κόσμος μοναχικά πορεύεται προς την μοίρα του.

Ας σκεφτούμε ότι αυτή η θανατερή λαβή που μας κλείδωσε χάμω, αποφασίζεται κατά το δοκούν από μια ομάδα πολιτικών και γιατρών, χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο! Κι αυτό είναι από όλους σχεδόν αποδεκτό!

Τέτοια έκτακτα και πρωτοφανή μέτρα, αποφασίζονται από τη Βουλή με αυξημένες πλειοψηφίες. Είναι αδιανόητο δημοκρατική χώρα να πορεύεται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου,για τόσο μεγάλο διάστημα. Μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα μπορεί να συμβαίνει.

Η αντιπολίτευση, αντί να ζητήσει από τον πρωθυπουργό να φέρει στη Βουλή τις λεγόμενες " εισηγήσεις των ειδικών", με τις οποίες τάχα,αποφασίζεται ο εγκλεισμός μας ή όχι, αυτή αποδέχεται πλήρως τις σοφίες του κ. Τσιόδρα, αγνοώντας τις αντίθετες απόψεις λίαν σοβαρών συναδέλφων του, Ελλήνων και ξένων.

Τόσο δύσκολο ,αλήθεια, θα ήταν να ακουστεί και η "άλλη πλευρά του Λόφου";

Όμως τίποτε άλλο δεν πρέπει να ακουστεί. πλην των μονότονων λαρυγγισμών των "Ημετέρων" .

Καμία άλλη άποψη στη βάσανο της αλήθειας.

Μόνο ο κρότος του θανάτου και ο ρόγχος των ασθενών, όπως τους αναπαράγει φρικτά και απόκοσμα η Μεγάλη Μηχανή, με τις φωνές των πληρωμένων "δημοσιογράφων, των αφεντόπιστων πολιτικών, των άφωνων διανοουμένων και, δυστυχώς, ημών των, μέχρι στιγμής, υποταγμένων.

Πολύ περισσότερο από τον ιό, αυτή η Μηχανή είναι εκείνη που σκοτώνει!

Προβλήθηκε 689 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.