Το παλιό πολιτικό σύστημα στη χώρα μας και οι κατ’ εξοχήν εκφραστές του (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ) προφανώς πνέουν τα λοίσθια.

Ακόμη και οι τελευταίες προσπάθειες των ηγεσιών τους για μια επανάκαμψη δεν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Τόσο το συνέδριο της ΝΔ όσο και το εγχείρημα της λεγόμενης κεντροαριστεράς χάθηκαν κάπου στην αχλή της καθημερινότητας.

Δεν είναι τυχαίο πως η λέξη «πασοκοποίηση» κάνει το γύρο της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια στον Τύπο όσο και σε ακαδημαϊκές έρευνες. Το ένα μετά το άλλο κραταιά κόμματα της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας συντρίβονται στις εκλογές , βουλιάζουν σε εσωτερικές έριδες, αποκόβονται από την κοινωνική τους βάση, χάνουν τη θέση τους σαν κόμματα εξουσίας. Βέβαια η «πασοκοποίηση» εξελίσσεται με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικές συγκυρίες ανά περίπτωση.

Έτσι στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ τιμωρήθηκε για την εφαρμογή ενός μοναδικά σκληρού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και την οικοδόμηση (μαζί με τη ΝΔ, τον άλλο πόλο του δικομματισμού) του συστήματος διαφθοράς πελατειακού κράτους διαπλοκής και παραγωγικής καχεξίας που οδήγησε στη χρεωκοπία και τη συντριβή της κοινωνίας.

Όπως έγραψε ο Άγγελος Ελεφάντης «το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε κόσμο δημοκρατικό και αριστερό, δεν τον έκανε ούτε πιο αριστερό ούτε πιο δημοκρατικό. Τον έκανε κυνικό». Και το επιβεβαιώνουν άριστα οι σημερινοί αμοραλιστές της ηγετικής του ομάδας.

Κοντολογίς οι αρτηριοσκληρωτικές ηγεσίες της Σοσιαλδημοκρατίας είναι πλέον τόσο αποκομμένες από την κοινωνική τους βάση και τόσο βαθιά ενσωματωμένες στις τοπικές ολιγαρχίες των χώρων τους και στην Ευρωπαϊκή νεοφιλελεύθερη ελίτ ώστε να προτιμούν να βουλιάξουν το καράβι μόνες τους παρά να του αλλάζουν κατεύθυνση.

Νέες πλέον δυνάμεις παίζουν πρωτεύοντα ρόλο και καθορίζουν την πολιτική ζωή της χώρας. Η Ανανεωτική Ριζοσπαστική Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να οδηγήσει τις λαϊκές δυνάμεις που εκπροσωπεί σε μια νέα συνειδητότητα, να ψηλαφήσει στο παρελθόν τα αίτια της σημερινής κρίσης και να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να βγούμε από την κρίση.

Και όχι μόνο αυτό. Η μεταρρύθμιση των θεσμών (Σύνταγμα, Κρατική Διοίκηση, Φορολογικοί μηχανισμοί, Εκπαίδευση, Τοπική Αυτοδιοίκηση ) θα πρέπει να αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους σκοπούς. Σε μικρό χρονικό διάστημα θα πρέπει να θεραπευτούν θεσμικές δυσλειτουργίες και αμαρτίες δεκαετιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποτελέσει « αλλαγή καθεστώτος» όχι απλά κυβέρνησης.

Στη ριζική μεταρρύθμιση , στην επαναθεμελίωση των θεσμών θα κερδηθεί ή θα χαθεί η μάχη της καθημερινότητας και θα επιβιώσει ή θα αλλάξει ο καθεστωτισμός των προηγούμενων χρόνων.

Μαζί με τη μεταρρύθμιση των θεσμών και άλλες μικρές, αλλά όχι αμελητέες αλλαγές, που αφορούν τις μαθητικές παρελάσεις, τον αγιασμό στη Βουλή, την πρωινή προσευχή στα σχολεία, την υποδοχή του Αγίου Φωτός, τις αμυντικές δαπάνες, τη διάκριση των ρόλων Πολιτείας-Εκκλησίας αποτελούν τις στιγμές της τόλμης.

Σίγουρα ο ασφαλέστερος τρόπος για να επανασυνδεθεί μια πολιτική δύναμη με την κοινωνία είναι η χωρίς όρους, χωρίς εκπτώσεις, χωρίς σκοπιμότητες επιστροφή στις αρχές της.

Και μαζί μ’ αυτά αδήριτη ανάγκη είναι να προταχθεί και το θέμα του μοντέλου κόμματος. Άραγε για να σώσουμε το κόμμα, πρέπει να εγκαταλείψουμε το σημερινό μοντέλο κόμματος που έχει βασιστεί σε αυτό που από παλιά ονομάστηκε «κόμμα νέου τύπου»; Ο χρόνος και ο χώρος της παραγωγικής διαδικασίας πλέον άλλαξε και η πολιτική αποκεντρώνεται.

Το καταστατικό συνέδριο του κόμματος αποτελεί μοναδική ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιηθεί. Απόψεις και μοντέλα υπάρχουν πολλά. Τόλμη; Το ζητούμενο σήμερα είναι η σύνθεση, αλλά σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, αφού ο ύστερος καπιταλισμός δεν καταθέτει τα όπλα.

ΥΓ1. Στην Ηλιούπολη διαβάσαμε πρόσφατα, μεταξύ των άλλων, απόψεις όπως: «Ο Διαφωτισμός ήταν ο πατέρας του ναζισμού, του φασισμού και του κομμουνισμού». Ευλαβείς, Βλαμμένοι;

ΥΓ2. Νέα ήθη στην πολιτική ζωή της Ηλιούπολης. Πληροφορηθήκαμε πως ο Δήμαρχος έχει καταθέσει μήνυση εναντίον συμπολίτη μας με αφορμή την πυρκαγιά στον Υμηττό το 2015 και δήθεν επεισόδιο στο δημοτικό συμβούλιο. Αλόγιστο θάρρος; Φόβος; Πανικός; O tempora! O mores!

ΥΓ3. Νίκο, συγκρατήσου ... Νίκο, μες τον υπόκοσμο της γλώσσας...

Γενάρης 2018
Γιάννης Παπαδάτος
Δικηγόρος
Μέλος της Ο.Μ. Σύριζα Ηλιούπολης

Προβλήθηκε 868 φορές

Το διήγημα της Πέμπτης: ''Χωρίς στεφάνι'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ένα διήγημα που μπορεί να ταιριάζει με αυτό που αποκαλούμε «ατμόσφαιρα των ημερών», όμως θίγει ζητήματα της κοινωνίας μας διαχρονικά, κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που τα προσεγγίζει ο μεγάλος Παπαδιαμάντης…