Χώρα μαγική! (του Στάθη)

Αρθρογραφία 28 Μαϊου 2018

Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 24-5-2018

Χώρα μαγική!

Χώρα μαγική! Βγαίνουμε από κάτι στο οποίο δεν μπήκαμε ποτέ! Το τρίτο Μνημόνιο. Και μπαίνουμε σε μια Εποπτεία που δεν θα είναι Επιτήρηση.

Στο τέλος θα προκαλέσουμε το ενδιαφέρον του Θεού, να κατέβει στη Γη να μάθει πώς γίνονται τα θαύματα…


Ολιστικότητες

Ημέρες μετά τη συνάντηση Τσίπρα – Ζάεφ, κοιτάζοντας το πράγμα από δω, ψάχνοντας το από κει γίνεται φανερό ότι ο Τσίπρας περί Ίλιντεν ήξερε όσα ξέρει περί Λέσβου – Μυτιλήνης.

Μικρό το κακό, διορθώθηκε αμέσως! Διορθώθηκε;

Τη λύση Ίλιντεν πριν να «καεί», είχαν προλάβει να υιοθετήσουν «κύκλοι», θύλακες, ΜΜΕ και πολιτικά πρόσωπα οριζοντίως δικτυωμένα σε όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ.

Έχει ένα γούστο και μόνον για την πλάκα μας να παρατηρήσουμε (διότι το κακό μάλλον δεν μπορούμε για την ώρα να το διορθώσουμε) ποιοι είναι εκείνοι που υποστήριξαν τη «λύση» Ίλιντεν.

Είναι εκείνοι που υποστήριξαν τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, που υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν, εκείνοι που υποστήριξαν τα Μνημόνια και στη συνέχεια τη Μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα «κλίμα» φιλελεύθερων - νεοφιλελεύθερων με «αριστερό» υπηρετικό προσωπικό που έχει ξεκινήσει από τους «συνωστισμούς της Σμύρνης» κι έχει φθάσει στους πλειστηριασμούς των σπιτιών και στη γενοκτονία των γερόντων.

Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις, υπάρχουν αίτια και αιτιατά. Αυτοί που δεν θεωρούν Γενοκτονία τον αφανισμό του Ποντιακού Ελληνισμού, βρήκαν στο Ίλιντεν έναν έντιμο(!) συμβιβασμό

που ικανοποιεί από τη μια τον «αυτοπροσδιορισμό» των Σκοπιανών, ενώ από την άλλη θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη του ελληνισμού – είτε δια των πολέμων, είτε δια της υποταγής – τόσον έντιμος συμβιβασμός!

Σε όλα αυτά το ουσιώδες είναι ένα: οι προσκείμενες στη Νέα Τάξη (τώρα της μεταπαγκοσμιοποίησης) δυνάμεις, στον βαθμό που αποψιλώνουν την Αριστερά από τα πατριωτικά της χαρακτηριστικά, εδραιώνουν την κατάσταση υποδούλωσης στη χώρα μας.

Πολλά τα ψέματα και θα μας φάνε…

e-mail: stathispontiki@gmail.com 

Προβλήθηκε 519 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.