Οι γάμοι της τυφλόμυγας με μια γραβάτα… (του Στάθη)

Αρθρογραφία 05 Ιουλίου 2018

Του Στάθη (www.topontiki.gr)

Αν στο Χόλυγουντ έτρεφαν την παραμικρή συμπάθεια για τους Γάλλους, το επόμενο σενάριο για ένα φιλμ στυλ μπούρδες, σπιρούνια και καυτές ομελέτες θα ήταν ο «Μοσκοβισί δίνει συντάξεις», γράφει την «Αυγή» (και στο μεταξύ πουλάει γαλλικές φρεγάδες)!

Ανήμερα της ημέρας που έκλαψε η Μπέτυ, ο μεσιέ Μοσκοβισί έβρισκε τον κ. Τσακαλώτο ισοϋψή του κ. Χαρδούβελη και παρασημοφορούσε τον Τσίπρα με το παράσημο Σαμαρά! Τέτοιους επαίνους προς τον Τσίπρα ο κ. Μοσκοβισί ούτε στον κ. Βενιζέλο έψαλε – κι άσε τον κ. Σεντένο να λέει!

Εδώ η παράκρουση, το τσίρκο και η όπερα μπούφα ενώνουν τις δυνάμεις τους, ούτε το Χόλυγουντ θα μπορούσε να γυρίσει τέτοια υπερπαραγωγή πτωχοπροδρομισμού. Αν μάλιστα σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι υπεύθυνος για τη μαύρη πανούκλα στο Λονδίνο την εποχή του Κόμη Δράκουλα, ότι ίδρυσε το VMRO κι ήτανε κομιτατζής στους βάλτους της Ουγγαρίας, τότε ούτε ο Μελ Μπρουκς, ούτε οι Μόντυ Πάιθον, ούτε καν οι Χοντρός και Λιγνός θα μπορούσαν να αντέξουν τέτοιο υλικό. Ευτυχώς το αντέχει ο κ. Τζανακόπουλος.

Οι Έλληνες έχουν γίνει φόρου υποτελείς στο ελληνικό προτεκτοράτο και το ελληνικό προτεκτοράτο έχει γίνει φόρου υποτελές στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να σχολιάζουμε κάτι τόσο ψεκασμένο όσον οι επικοινωνιακές παρλαπίπες μιας κυβέρνησης που τα μέλη της αλληλοϋποβλέπονται, αλληλοβρίζονται και αλληλοϋπονομεύονται, ξεστομίζοντας διαρκώς ρουκέτες, μπαρούφες εδάφους - αέρος και αερολογίες αέρος - αέρος ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι εναντίον όλων.

Στο μεταξύ σκάει το καλοκαιράκι κι όπως είχε πει ο μεγάλος δημαγωγός, «αρχίζουν τα μπάνια του λαού» – μεγάλη κουβέντα. Τότε. Σήμερα «τα μπάνια του λαού» είναι κι αυτά ένα ερώτημα για πολυμήχανους λύτες.

Αλλά, ούτε καν για αυτό το «φάρμακο» της Ελλάδας, το ίδιο της το θέρος, έχει το κέφι να γράψει κανείς με τους ρωμιούς φυλακισμένους σ’ αυτήν τη φυλακή των νάνων. Όσο κι αν θέλεις να ξεσκάσεις με ολίγον απ’ το ωραίον, εν τέλει σκας με το πολύ απ’ το χυδαίον. Ούτε τον βλάκα δεν μπορείς να κάνεις, αν δεν είσαι βλάκας.

Στη χώρα αυτή όπου βιάζεται η ζωή των γερόντων, όπου εξοστρακίζονται κι εξορίζονται οι νέοι, όπου η εργασία έγινε σκλαβιά, όπου ατιμάζεται η λογική και που ο αμοραλισμός ως άλλος χάρος μας θάβει, η προπαγάνδα στολισμένη ως άλλη Ηρωδιάς μαίνεται και πανηγυρίζει αγκαλιά με την Εποπτεία, τον κάθε κλόουν -ντήλερ Μοσκοβισί, τα αιμοσταγή πλεονάσματα και το χυδαίο κρυφτό

υπέγραψα - δεν υπέγραψα τις περικοπές και την αέναη λιτότητα, υπέγραψα - δεν υπέγραψα το Σκοπιανό. «Άθλιους γάμους» έχετε υπογράψει…

email: [email protected] 

Προβλήθηκε 600 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.