Ο Τσίπρας μας σκυλεύει (Σοφία Γιαννακά)

Αρθρογραφία 30 Ιουλίου 2018

ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ (www.iefimerida.gr)

Τα παπαγαλάκια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ζήτησαν να μη μιλάμε για τους νεκρούς στην Ανατολική Αττική, να σεβαστούμε τη στιγμή.

Ποιοι; Αυτοί που σκύλευσαν την Ελλάδα με τα μαγκάλια και τις αυτοκτονίες των μνημονίων. Μιλούν οι άνθρωποι που εφηύραν νεκρούς στην ΕΡΤ για να διασφαλίσουν διορισμούς.

Αρκετοί δεν μίλησαν την ώρα της καταστροφής, λόγω οργής. Καταβεβλημένοι από ένα συντριπτικό μείγμα θλίψης, θυμού και απόγνωσης («είναι μια τελειωμένη χώρα η Ελλάδα;»).

Περιμένοντας να ξαναβρούν την αναγκαία ψυχραιμία. Να αφήσουν τη λογική να επικρατήσει της συγκίνησης. Οχι γιατί οι άνανδροι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το ζήτησαν.

Ζούμε στη χώρα που ακόμη και ο Ιταλός Μάριο Σαλβίνι συγκλονίστηκε από τα δύο καμένα δίδυμα κοριτσάκια στο Μάτι. Ο Τσίπρας δεν βρήκε μια λέξη να πει στη μάνα αυτών των αδικοχαμένων ψυχών.

Είχε όμως την ανανδρία να κάνει στημένη επίσκεψη-σόου στο Μάτι, κλεφτά, μην τυχόν και τον γιουχάρει κανένας, παρέα με τη γραμματέα του.

Είναι ο ίδιος πρωθυπουργός που τόλμησε να μιλήσει για «βίλες» στο Μάτι, εκείνο το μοιραίο βράδυ της Δευτέρας, μπας και ξυπνήσει στα Συριζόπουλα ταπεινά ένστικτα κατά των πλουσίων που αυθαιρετούν.

Ζούμε στη χώρα που διορίζουν έναντι ενός πτώματος στο Μάτι.

Πού κρύβονται οι λαλίστατοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Πού είναι οι 53 του Τσακαλώτου, η «συνείδηση» της Αριστεράς; Γιατί δεν εμφανίζεται ο Νίκος Φίλης που με κάθε ευκαιρία μάς έκανε μαθήματα ηθικής;

Πού είναι αυτοί οι υπερέχοντες αριστεροί που οδύρονται χρόνια για τη Συρία, για τους Αφγανούς μετανάστες, για τους νεκρούς στη Σομαλία και για τους πεσόντες στα Ιμαλάια;

Δεν τρέχει τίποτα με τους καμένους και πνιγμένους Έλληνες στο Μάτι;

Χάθηκαν από προσώπου γης η Σία, η Τασία, η Ρένα, η Περιστέρα, όλες οι μοιρολογίστρες των μνημονίων, οι πρωθιέρειες της αριστερής ηθικής που ναυάγησε και κάηκε στη Μάνδρα και στο Μάτι.

Η οδύνη της Ανατολικής Αττικής συγκλόνισε τον πλανήτη, όχι τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αυτοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορούν να σκυλεύουν τις ιδέες, την πραγματικότητα, τις ιδεολογίες και το μέλλον μας.

Περιμένουν με αγωνία να περάσουν οι μέρες για να ξεχαστεί η τραγωδία. Να γυρίσει ο τροχός πίσω στις φιέστες, τις παροχές και τα (νέα) ψέματα στη ΔΕΘ. Ως τον ερχόμενο Μάιο το κλίμα θα αλλάξει, πιστεύουν. Σκυλεύουν και τη λογική μας.

Αννέτα Καβαδία, μια συγγνώμη για τους νεκρούς στο Μάτι. Μη σκυλεύεις και τον τίτλο της (πρώην) δημοσιογράφου. Φτάνει πια. 

Προβλήθηκε 1169 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.