Νίκος Ι. Καραβέλος

Δικηγόρος-Συγγραφέας

[email protected]

Απευθύνομαι σε όσους αγαπούν την Γλώσσα και την Ιστορία μας

σ’ εκείνους που πιστεύουν πως εμείς έχουμε πληγώσει την πατρίδα μας περισσότερο απ’ όσο εκείνη εμάς

σε όσους συγκινούνται ακόμα όταν διαβάζουν από τον Πλατωνικό διάλογο «Κρίτων» ετούτα τα κορυφαία πανανθρώπινα λόγια:

«… μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾿ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» (από την μητέρα και τον πατέρα και όλους τους άλλους προγόνους, η πατρίδα είναι κάτι τιμιώτερο και σεμνότερο και αγιότερο και σε μεγαλύτερη μοίρα, και ανάμεσα στους θεούς και ανάμεσα στους ανθρώπους, εκείνους τουλάχιστον που έχουν μυαλό).

Απευθύνομαι σε όλους αυτούς που αδιαφορούν όταν κάποιοι τους απαξιώνουν,

σε όσους έχουν μυαλό κι έχουν το σθένος και το κουράγιο ακόμα να διαβάζουν,

τους λέω πως ο χαμός του Σαράντου Καργάκου είναι πλήγμα βαρύ και πως η προσφορά του ως Εθνικού Δασκάλου δεν έχει ακόμα επαρκώς αποτιμηθεί!

Για τον άνδρα ισχύει εκείνο το περιστατικό που συνέβη μετά τον θάνατο του Σωκράτη: Θρηνώντας ο μαθητής του Ισοκράτης, μαυροφορεμένος κι έχοντας κόψει τα μαλλιά του, συνάντησε στον δρόμο κάποιον Αθηναίο που παραξενεμένος τον ρώτησε:

«Για ποιον θρηνείς Ισοκράτη; Έχασες κάποιον;»

Κι εκείνος του απάντησε:

«Γιατί, εσύ δεν έχασες;»

Όλοι χάσαμε τον Δάσκαλό μας. Ας διαβάσουμε τα βιβλία του, να μάθουμε, να μάθουμε, να μάθουμε!

Γιατί μαθαίνοντας αγαπάς. Και αγαπώντας μαθαίνεις να υπερασπίζεσαι αυτό που αγαπάς!

Εγώ κρατώ με δέος και με θέρμη την ανάμνηση και δυο επιστολές του.

Αγαπητοί μου, είμαστε τυχεροί, γιατί κάποτε θα λέμε περήφανοι αυτό που είπε ο ποιητής Φραντς Γκριλπάρτσερ (Franz Grillparzer) στην κηδεία του Λούντβιχ Μπετόβεν (Ludwig van Beethoven):

«Ήμασταν εκεί όσο ζούσε κι όταν πέθανε και τον χάσαμε ήμασταν πάλι εκεί και τον κλάψαμε»!