Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος-Συγγραφέας
nkaravelos@gmail.com
Τίποτα δε γίνεται στον κόσμο δίχως τη συμμετοχή του "Εργολάβου"
Εργολάβος ε!ναι το σπουδαίο για την κοινωνία μας πρόσωπο,που αναλαμβάνει την εκτέλεση έργου, έναντι αμοιβής.
Συνώνυμη λέξη, λίγο πιο παλιά, είναι η λέξη Εργολήπτης. Έργο δε, είναι το δημιούργημα!
Είναι το σύνολο των προσπαθειών για να πραγματωθεί κάτι αναγκαίο, να επιτευχθεί ένας σκοπός, να γίνει μια εργασία ή μια δουλίτσα.
Η ανάληψη του έργου γίνεται δια συμβάσεως που καταρτίζεται ανάμεσα στον εργοδότη και στον εργολάβο.
Τελευταία δε, είναι ΄τόσο μεγάλη η κοινωνική σημασία των εργολάβων, που η λέξη απέκτησε το μέγιστο δυνατό φορτίο, τέτοιο μάλιστα , ώστε η σημασία της να πάρει διαστάσεις θρύλου,, βαριάς φήμης, παράδοσης προφορικής και γραπτής,θολωτού ζώντος μνημείου!
Έτσι ο απλός εργολάβος απέκτησε ανάστημα γίγαντα κι έγινε ο " Εργολάβος". Αυτός θα μας απασχολήσει.
Να πούμε ότι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, κι όχι μόνο εδώ που θάλλει η " φαιδρά πορτοκαλέα",ο Κόσμος συντελείται με την παρουσία και τη δράση του.
Τίποτε δεν γίνεται χωρίς "Αυτόν"!
Είναι δε τόσο σπουδαία η προσφορά του " Εργολάβου" μας στην ομορφιά, που η ίδια η λέξη σημαίνει και γλύκισμα !
Η τελειότητα της Πλάσης οφείλεται στον σπουδαίο αυτόν παράγοντα. Ο Θεός, δυστυχώς, αμέλησε και άφησε τον κόσμο ημιτελή
.Γι αυτό κι ο άνθρωπος πήρε την πρωτοβουλία, κι από μόνος του έπλασε τον " Εργολάβο". Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε, δίχως να φανούμε ασεβείς, πως οι ατέλειες της Δημιουργίας, για τις οποίες δυσανασχετούμε, οφείλονται στο γεγονός πως ο Θεός δεν χρησιμοποίησε " Εργολάβο".
Αφού, λοιπόν, ο Πανάγαθος δε μπόρεσε να πλάσει ' τον Εργολάβο", ανέλαβε ο " Εργολάβος να κατασκευάζει, αντί αμοιβής βεβαίως (και κάτι κάτω από το τραπέζι), τον ίδιο τον Θεό!
