O ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ (Τάκης Διαμαντόπουλος)

Αρθρογραφία 07 Μαϊου 2019

του Τάκη Διαμαντόπουλου

Είναι εμφανέστατη πλέον , η κοροϊδία του κύριου Τσίπρα απέναντι στον Ελληνικό Λαό, που από την μία ευαγγελίζεται την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των φτωχών, έναντι της πλουτοκρατίας και από την άλλη, οι προύχοντες και οι εύρωστοι είναι ο περίγυρος και η πιο στενή παρέα του.

Το μήνυμα που του στέλνουμε πλέον είναι ξεκάθαρο. Είναι απαράδεκτο ο Πρωθυπουργός μιας πονεμένης κοινωνίας, να εισπράττει ευνοϊκές υπηρεσίες, από τους μέχρι πρότινος όπως εκείνος ενοχοποιούσε εχθρούς και πολέμιους του.

Για ποιον λόγο όμως ο Τσίπρας προσπάθησε να αποκρύψει, τις χλιδάτες διακοπές του στην θαλαμηγό της οικογένειας Παναγόπουλου.

Όποιος και να είναι ο λόγος είναι δεδομένο, πως ο <<λαϊκός και αγωνιστής>> έως τώρα Πρωθυπουργός έχει επιδοθεί σε ακριβά σπορ με εκλεκτές παρέες, που σε τίποτα δεν θυμίζουν το προφίλ της αριστεράς.

Είναι όμως δυνατόν, να δέχεται τέτοια δώρα, όπως η ίδια η κυρία Παναγοπούλου ομολόγησε, ο Πρωθυπουργός της χώρας. Φυσικά προβληματιζόμαστε, εάν ισχύουν τα λεγόμενα της, πιο ήταν το τίμημα και ο σκοπός, αυτής της δωρεάς.

Πως να νιώθουν άραγε οι πληγωμένοι ψηφοφόροι τους, όταν βλέπουν τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ να πνίγονται, σε πλούσια ταξίδια στα χωρικά ύδατα του <<εχθρού>>.

Ακόμα και σε αυτό ο Τσίπρας πρωτοτύπησε σε παγκόσμιο επίπεδο, αγνοώντας επιδεικτικά τις αρχές και τις αξίες που θα έπρεπε να διέπουν έναν πραγματικό αριστερό ηγέτη και του προτείνουμε αντί για το βραβείο Νόμπελ το βραβείο Όσκαρ που δικαιωματικά του ανήκει για τους ρόλους που έχει παίξει τα τελευταία χρόνια στις πλάτες του Ελληνικού Λαού.

*Ο Τάκης Διαμαντόπουλος είναι επιχειρηματίας και Υποψήφιος Βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων στον Νότιο Τομέα

https://www.facebook.com/diamantopoulos.takis/  

Προβλήθηκε 565 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.