Ο θυμός της κας Ρεπούση (του Νίκου Ι. Καραβέλου)

Αρθρογραφία 25 Σεπτεμβρίου 2019

Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος - Συγγραφέας
[email protected]

Θύμωσε η ιστορικός, η κα Ρεπούση, γιατί τα παιδάκια , λέει, μόλις μπαίνουν στο σχολείο, μολύνονται βλέποντας τις εικόνες των ηρώων του 1821, του Γέρου του Μωριά, του Νικηταρά, του Καραισκάκη, κ.α.

Αντί, εννοείται, να βλέπουν τις εικόνες της Μούμιας, ήτοι του μπάρμπα Σόρος, ή του μεθύστακα απογόνου ναζιστών κ. Γιούνκερ η του φυγόδικου κακοποιού Μπαρόζο.

Κατά την ανωτέρω "ιστορικό"και τακτικό μέλος της αγέλης των " πανεπιστημιακών", προφανώς,, κινδυνεύουν τα παιδιά μας να καταντήσουν Έλληνες πατριώτες, αντί ευρωπαίοι παπουτσογλείφτες..

Θύμωσε, λοιπόν η κυρά, και μας ετόξευσε την θλίψη της!

Κι εμείς, κατά τον αρμόζοντα λακωνικό τρόπο, όπως οφείλουμε προς μια επιστήμονα τοιούτου εκτοπίσματος, της αντιτοξεύουμε ως οφειλόμενο εγκώμιό, αυτό που συνήθιζε η αείμνηστη μητέρα του γράφοντος να λέει σε τέτοιες περιπτώσεις: "Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι".

Μια σκέψη μόνο σε εντελώς προσωπικό επίπεδο. Η σκέψη πως τα παιδιά μας κινδυνεύουν να την έχουν καθηγήτρια! 

Προβλήθηκε 840 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.